ای مردم از خدا بپرهیزید و با علی امیرالمؤمنین و حسن و حسین و سایر ائمه بیعت کنید، اینان کلمه پاک و جاویدان هستند، خداوند آنکه مکر کند را هلاک و آنکه وفادار ماند را رحمت کند...
در این هنگام مردم ندا دادند: شنیدیم و امر خدا و رسول وی را با دلها و زبانها و دستهایمان اطاعت کردیم. پس برای بیعت با پیامبرخدا(ص) و علی (ع) هجوم آورده و به آنان دست دادند... و از آن هنگام دست دادن (در اسلام) سنت و رسم شد و کسانی که حق خلافت نیز نداشتند آن را به کار گرفتند."احتجاج طبرسی 34/1_41.
17- و در ارشاد مفید آمده است: طبق روایت شعبی هنگامی که عبدالله بن عمربن خطاب، و سعدبن ابی وقاص، و محمد بن مسلمه، و حسان بن ثابت، و اسامة بن زید از بیعت امیرالمؤمنین (ع) سرپیچی کردند، آن حضرت ضمن خطبه ای فرمود:
همانا وظیفه امام استقامت است و وظیفه مردم تسلیم نظر او بودن، و این بیعت همگانی بود، کسی که از آن روی بگرداند از دین اسلام رویگردان شده، و راه دیگری به غیر راه اهل اسلام را پیموده است؛ و بیعت شما با من یک امر ناگهانی و بدون فکر و آگاهی نبود و امر من با شما یکی نیست، من شما را برای خدا میخواهم و شما من را برای خودتان."ایها الناس، انکم بایعتمونی علی ما بویع علیه من کان قبلی، و انما الخیارللناس قبل ان یبایعوا، فاذا بایعوا فلا خیارلهم، و ان علی الامام الاستقامة و علی الرعیة التسلیم. و هذه بیعة عامة من رغب عنها رغب عن دین الاسلام و اتبع غیر سبیل اهله و لم تکن بیعتکم ایای فلتة و لیس امری و امرکم واحدا و انی اریدکم لله و انتم تریدوننی لانفسکم. (ارشاد مفید 116/).
.jpg)
