آیت‌الله منتظری

و نیز علی ابن ابی طالب (ع) فرمود:

"هر که از شیعیان ما به شریعت ما آگاه باشد و افراد ضعیف شیعیان ما را از ظلمت نادانی به نور دانش که ما به او اختصاص داده ایم بیرون آورد، روز قیامت در حالی که بر سرش تاجی از نور است و برای همه اهل محشر می‎درخشد به صحرای قیامت وارد می‎گردد..."من کان من شیعتنا عالما بشریعتنا واخرج ضعفاء شیعتنا من ظلمة جهلهم الی نور العلم الذی حبوناه به جاء یوم القیامة و علی رأسه تاج من نور یضئ لاهل جمیع تلک العرصات. (همان مدرک).

و نیز حسن بن علی (ع) فرمود:

"فضیلت کسی که سرپرستی یتیم آل محمد - که از موالیان خویش بریده شده و در وادی نادانی گرفتار آمده است - را به عهده گرفته و اشتباهات او را به وی گوشزد می‎کند بر کسی که سرپرستی یتیمی را بر عهده گرفته و به او آب و غذا می‎رساند. همانند برتری خورشید بر سایر ستارگان است."فضل کافل یتیم آل محمد المنقطع عن موالیه الناشب فی تیه الجهل یخرجه من جهله و یوضح له ما اشتبه علیه علی فضل کافل یتیم یطعمه و یسقیه کفضل الشمس علی السهی. (همان مدرک).

حسین بن علی (ع) نیز فرمود:

"هیچ کس سرپرستی یتیمی را که به خاطر در حجاب بودن ما رابطه اش با ما قطع شده به عهده نمی گیرد و برای تعلیم علوم ما که بر وی فروباریده با او همراهی نمی کند و او را ارشاد و هدایت نمی کند مگر اینکه خداوند متعال به وی می‎فرماید: ای بنده بزرگواری که با بنده دیگر من همراهی کردی، من به بخشش و کرامت از تو سزاوارترم؛ ای فرشتگان من برای او در بهشت به تعداد هر حرفی که به وی یاد داده هزار هزار قصر معین کنید، آنگاه سایر نعمت ها که برازنده اوست به آن ضمیمه کنید."ما کفل لنا یتیما قطعته عنا محبتنا باستتارنا فواساه من علومنا التی سقطت الیه حتی ارشده و هداه الاقال الله تعالی له: یاایها العبد الکریم المواسی، انا اولی بالکرم اجعلوا له یا ملائکتی فی الجنان بعدد کل حرف علمه الف الف قصر وضموا الیها ما یلیق بها من سائر النعم. (همان مدرک).