این روایت در مستدرک از دعائم الاسلام، ازجعفر بن محمد از پدرانش از پیامبرخدا(ص) نیز روایت شده است.مستدرک الوسائل 187/3، ابواب صفات قاضی، باب 11، حدیث 5. و باز این روایت در همان کتاب از نوادر راوندی به سند صحیح از موسی بن جعفر از پدرانش از پیامبرخدا(ص) روایت شده است.مستدرک الوسائل 437/2، ابواب مایکتسب به، باب 35، حدیث 8. و باز همین روایت را بحار از نوادر راوندی روایت کرده،بحارالانوار 36/2، کتاب العلم، باب 9، حدیث 38. با این تفاوت که در روایت دعائم و نوادر آمده است: "فاحذروهم علی ادیانکم."
در کنزالعمال از علی (ع) روایت شده که فرمود:
زنجیره سند روایت منقول از مرحوم کلینی مورد اطمینان است و فقهای ما در ابواب مختلف فقه به این سند اعتماد نموده اند.
دلالت حدیث
در مقام استدلال به این روایت باید گفت مهمترین شؤون پیامبران و از جمله پیامبراکرم (ص) چنانچه پیش از این گفته شد سه چیز است: بیان احکام خداوند تبارک و تعالی، حل و فصل اختلافات، و اجرای عدالت اجتماعی به وسیله تشکیل دولت بر اساس احکام خداوند و قوانین عادلانه وی؛ چنانچه پیامبراکرم (ص) این گونه عمل نمود، و شأن پیامبران صرف بیان احکام خداوند نبوده است. بر این اساس هنگامی که فقیه امین پیامبران قرار داده شد، در همه امور عامه و اجتماعی سه گانه امین آنان قرار داده شده است، چنانچه اطلاق لفظ همین را اقتضا دارد.
اما اعتراض به اینکه اطلاق در موضوعات جریان مییابد نه در محمولات، قبلا پاسخ آن به تفصیل گذشت و گفته شد: از این جهت فرقی بین موضوعات و محمولات وجود ندارد. و پیش از این در تفسیر آیه شریفه "ان الله یأمرکم ان تؤدوا الامانات الی اهلها" اخباری را متذکر شدیم که از آن آشکار میگردید ولایت و حکومت از بارزترین مصادیق امانت است، و در روایت علل به هنگام بیان علت جعل اولی الامر آمده بود:
.jpg)
