به آنان بگو اگر مخاصمه و نزاع و بگومگو در برخی گرفتن و دادنها بین شما واقع شد، بپرهیزید از اینکه محاکمه را به نزد یکی از این فاسقها ببرید: بین خویش کسی که حلال و حرام ما را میشناسد معین کنید که من او را قاضی شما قرار دادم، و برحذر باشید از اینکه مخاصمه یکدیگر را به نزد سلطان ستمگر ببرید."
در کتاب تهذیب در هر دو چاپ آن، عبارات روایت به همین شکل آمده؛ و لکن در کتاب وسائل آمده است "فانی قد جعلته علیکم قاضیا"وسائل 100/18، ابواب صفات قاضی، باب 11، حدیث 6. که کلمه "علیکم" در آن اضافه شده، شاید این سهو از ناحیه ایشان و یا نسخه نویس بوده و یا اینکه در نسخه کتاب تهذیب که نزد صاحب وسائل بوده، این گونه نگاشته شده بوده است.
صدوق نیز به سند خویش از احمد بن عائذ از ابی خدیجه "سالم بن مکرم جمال" روایت نموده که گفت: ابو عبدالله جعفر بن محمد صادق (ع) فرمود:
نظیر همین روایت را کلینی از حسین بن محمد، از معلی بن محمد، از حسن بن علی، از ابی خدیجه روایت کرده، با این تفاوت که در آن "یعلم شیئامن قضائنا - چیزی ازمسائل قضایی ما را میداند" آمده است. و شیخ به سند خویش ازحسین بن محمد نیز نظیر همین روایت را نقل کرده است.ایاکم ان یحاکم بعضکم بعضا الی اهل الجور، و لکن انظروا الی رجل منکم یعلم شیئا من قضایانا فاجعلوه بینکم، فانی قد جعلته قاضیا فتحاکموا الیه. (وسائل 4/18، ابواب صفات القاضی، باب 1، حدیث 5).
سند روایت
ابوالجهم [که در زنجیره سند روایت آمده ] کنیه بکیر بن اعین و ثویر بن ابی فاخته