حکومت اسلامی مورد بحث و بررسی قرار گرفته و طی آن ضمن نقل نقطه نظر دانشمندان و فقها در این زمینه به ذکر دلایلی نظیر مقبوله عمربن حنظله و مشهوره ابی خدیجه - که برای نصب عمومی فقها در عصر غیبت بدان استناد شده - پرداخته شده است، آنگاه دلایلی که میتوان بر صحت انعقاد امامت با رأی و نظر امت بدان استناد نمود مطرح گردیده، سپس ماهیت و حقیقت بیعت و شواهد و ادله آن به بحث گذاشته شده است. در پایان این بخش شانزده پرسش مهم و قابل توجه پیرامون نقش رأی و نظر مردم در تعیین رهبری و جواز مبارزه مسلحانه علیه حاکم فاسق ستمگر مطرح گردیده و به پاسخگوئی و بررسی آن پرداخته شده است، که به تفصیل ملاحظه خواهید فرمود.
البته پرواضح است که از یک کتاب عمیق علمی اجتهادی در این سطح نمی توان انتظار یک متن مختصر فتوائی همچون رساله های عملیه، و یا مجموعه منظم تدوین شده ای همچون قانون مدنی، جزائی، قضائی و... را داشت که طی چند مسأله و یا اصل و ماده حکم و قانون موضوعی را مشخص نموده باشد، بلکه این گونه کتابها به عنوان مستندات و مبانی فقهی مسائل و احکام است که در نهایت خود میتواند مبنای فتوا و قانونگذاری نیز باشد.
ضرورت طرح و بررسی علمی و اجتهادی این گونه مسائل در این سطح - به ویژه در حوزه های علمیه و مجامع دانشگاهی و علمی، متناسب با هر موضوع - چیزی نیست که نیاز به بازگفتن داشته باشد.
برای بیان اهمیت آن تنها کافی است که سخنان پرارج و گرانمایه مرجع عالیقدر شیعه، رهبر کبیر انقلاب اسلامی ایران حضرت امام خمینی (مدظله) را در مناسبتهای مختلف - به ویژه در همین ایام که این مجموعه آماده انتشار میگردید - یادآور شویم.
معظم له در مکتوبی که در مطبوعات به "منشور برادری" شهرت یافت فرمودند:
.jpg)
