6- و باز بحار از بصائر الدرجات به سند خویش از عبید بن زراره روایت نموده که گفت: به امام صادق (ع) عرض کردم:
"آیا زمین بدون امام رها میگردد؟ فرمود: نه، گفتم: میشود در زمین دو امام باشد؟ فرمود: نه، مگر اینکه یکی ازآن دو ساکت باشد و سخن نگوید: و امام اولی سخن بگوید؛ و امام همواره امام پس از خود را میشناسد."عن عبیدبن زرارة، قال: قلت لابی عبدالله (ع): ترک الارض بغیر امام ؟ قال: لا، قلنا: تکون الارض و فیها امامان ؟ قال: لا،الاامامان احدها صامت لا یتکلم، ویتکلم الذی قبله. و الامام یعرف الامام بعده. (بحارالانوار 107/25، باب انه لا یکون امامان فی زمان واحد، حدیث 6).
7- در صحیح مسلم به سند خویش از ابی سعید خدری روایت شده که گفت: پیامبرخدا(ص) فرمود:
"هنگامی که با دو خلیفه بیعت شد، آخرین آن دو را بکشید."عن ابی سعید الخدری، قال: قال رسول الله (ع):اذا بویع لخلیفتین فاقتلوا الآخر منهما.(صحیح مسلم 1480/3 کتاب الامارة، باب 15، حدیث 1853).
و روایات دیگری از این قبیل.
از سوی دیگر امیرالمؤمنین (ع) با همه کرامتهای سرشار و فضایل آشکاری که داشت، در زمان پیامبراکرم (ص) همواره تابع امر و نظر وی بود و هرگز بدون اجازه آن حضرت در امور دخالت نمی کرد. و نیز سیدالشهدا(ع) در عصر امام حسن مجتبی (ع) این گونه بود.
و در خبر عمران بن حصین، از پیامبراکرم (ص) آمده بود که میفرمود:
"... از علی چه میخواهید؟ همانا علی از من است و من از اویم و او ولی هر مؤمن است پس از من."عن النبی (ص)... ما تریدون من علی ؟ ان علیا منی و انا منه، و هو ولی کل مؤمن من بعدی. (سنن ترمذی 296/5، باب 82، از ابواب مناقب، حدیث 3796).
که در اینجا پیامبراکرم (ص) ولایت را برای حضرت علی (ع) پس ازخویش قرار داده است.
بر این اساس هنگامی که ولایت دو امام معصوم در یک زمان با وجود عصمت
.jpg)
