فصل دوم: سخنی در باب کیفیت نصب فقها در عصر غیبت و تعدد رهبری
تاکنون از بخشها و فصلهای گذشته به دست آمد که اولا: حکومت در همه اعصار حتی در عصر غیبت لازم و ضروری است، و مسائل حکومتی در بافت نظام اسلام تنیده شده و مهمل گذاردن حکومت و تعطیل آن برابر تعطیل اسلام است. و ثانیا اینکه: در حاکم اسلامی هشت شرط معتبر است: 1- عقل کافی 2- اسلام و ایمان 3- عدالت 4- آگاهی به موازین و مقررات اسلام که اصطلاحا از آن به فقاهت تعبیر میشود. 5- توانایی و حسن تدبیر امور 6- ذکوریت 7- پاکزادی 8- پاک بودن از خصلت های ناپسند، نظیر بخل و حرص و طمع و سازشکاری. و ما بر یک یک این شرایط از دیدگاه عقل و کتاب و سنت دلایلی اقامه نمودیم؛ که در مجموع از کسی که واجد همه این شرایط باشد به فقیه جامع الشرایط تعبیر میکنیم.
در فصل گذشته نیز گفتیم که امامت به معنی اعم که شامل ولایت فقیه نیز میگردد، یا به وسیله نصب از مقام بالا منعقد میگردد، و یا به وسیله انتخاب مردم، که به نظر ما دومی در طول طریق اول است و مشروط به شرایط هشتگانه ای که ذکرگردید، میباشد. بر این اساس با وجود امام منصوب از جانب خداوند یا پیامبراکرم (ص) جایی برای انتخاب باقی نمی ماند، و نیز با وجود افراد واجد شرایط نوبت به افراد فاقد شرایط نمی رسد.
حال طبق این قاعده در عصر غیبت اگر برای فقهای واجد شرایط مناصب امامت از سوی ائمه - علیهم السلام - به صورت عام و در مرتبه فعلیت ثابت گردد،