پس وی (امام) در این هنگام معصوم است و مؤید و موفق و حمایت شده از جانب خداوند که از خطا و انحراف و لغزشها ایمنی یافته، و بدین گونه خداوند به وی مقامی ممتاز بخشیده تا حجتی باشد بر بندگان و شاهدی بر مخلوقات، و این فضل خداست که به هر که بخواهد عنایت فرماید که او دارای فضلی بزرگ و بی منتهاست. پس آیا آنان میتوانند به چنین امامی دست یافته و آن را برگزینند و یا آنچه را برگزیده اند این صفات و ویژگیها را دار است که از وی اطاعت و پیروی نمایند؟!"اصول کافی 198/1، کتاب الحجة، باب نادر جامع، حدیث 1. (پیش از این در شرط عصمت روایت اول، متن این روایت ذکر گردید و قسمتی در اینجا اضافه آمده که این گونه است: پس از جمله او یمکنه اختیاره ؟!... و کیف یوصف بکله او ینعت بکنهه او یفهم شئ من امره او یوجد من یقوم مقامه و یغنی غناه، لا، کیف و انی و هو بحیث النجم من یدالمتناولین و وصف الواصفین ؟... .
2- بحارالانوار از عیون به سند خویش از حسن بن جهم روایت نموده که گفت: در مجلس مأمون هنگامی که در کنار وی امام علی بن موسی الرضا(ع) و جمعی از فقها و بزرگان علم کلام از فرقه های مختلف نشسته بودند بار یافتم، یکی از آنان امام را مورد سؤال قرار داده و گفت:
.jpg)
