روایات مورد استناد در این شرط
[از جمله ] روایاتی که میتوان درباره این شرط به آن استناد نمود روایات زیر است:
1- روایت طولانی عبدالعزیز بن مسلم از امام رضا(ع) که در شرط عصمت قسمت هایی از آن را درج کردیم. در قسمتی از آن آمده است:
همانا امامت قدرش والاتر، شأنش بزرگتر، جایگاهش بلندتر، کرانه هایش گسترده تر و ژرفایش عمیق تر از آن است که مردم با عقلهایشان بدان دست یابند و یا با آراء خود به آن برسند و یا با اختیار خود امامی انتخاب کنند. امامت را خداوند پس از نبوت به حضرت ابراهیم (ع) ارزانی داشت... و این امامت بعد از پیامبر اسلام فقط در اولاد علی (ع) است تا روز قیامت؛ زیرا بعد از حضرت محمد(ص) پیامبری نخواهد آمد، پس چگونه این ناآگاهان میتوانند خودشان امام را انتخاب نمایند؟... امام یگانه زمانه خویش است که احدی همطراز او نیست، در علم کسی مثل او نیست، کسی مثل او یا بدل او نتوان یافت، او بدون طلب و تحصیل از ناحیه خداوند وهاب مخصوص به فضل و برتری خاصی است. پس کیست که به کنه او پی ببرد و بتواند چنین کسی را تشخیص داده و انتخاب نماید؟...
و چگونه میتوان امام را بدون معرفی از جانب خدا توصیف نمود و به کنه او پی برد یا دیگری را به جای او گمارد و از او بی نیاز شد؟