صفحه ۱۷۰

اگر گفته شود: در عصر امام معصوم اشتباهات و خطاهای کارگزاران و قضات پس از کشف خلاف توسط امام معصوم جبران می‎گردد (اما در زمان غیبت چنین نیست) و شاید این تفاوتی باشد بین ائمه معصومین (ع) و فقیه در عصر غیبت، در

جواب باید گفت: خطا و اشتباهات ولی فقیه و کارگزاران وی نیز پس از کشف خلاف جبران می‎گردد؛ چرا که فرض بر عدالت و حسن ولایت ولی فقیه است.

در هر صورت روایاتی که دلالت بر لزوم عصمت امام داشت، به آنچه درباره ولایت فقیه عادل در عصر غیبت گفتیم خدشه و ضربه ای وارد نمی کند، بلکه در حقیقت ولی فقیه در عصر غیبت نایب امام غایب معصوم (عج) است، اگرچه انتخاب شخص او به امت واگذار شده باشد. نظیر مالک اشتر که نایب امیرالمؤمنین (ع) بوده و در محدوده حکومتی وی اطاعت از او واجب و لازم می‎بود.

بر این اساس شرط عصمت تنها در خصوص کسی که از سوی خداوند و یا پیامبراکرم (ص) بدون واسطه و با اسم و رسم مشخص شده است می‎باشد.[نه برای سایر پیشوایان در عصر غیبت ]

بر تو باد به تدبیر و اندیشه پیرامون آنچه در این مختصر به عنوان دلیل بر تداوم امامت به معنی اعم و عدم جواز تعطیل آن در هیچ یک از اعصار ذکر گردید.

[در بخش آینده کتاب به صورت مفصلتر در این باره بحث خواهد شد.]

شرط ششم: منصوصیت (تعیین امام توسط شارع مقدس)

[شرط دیگری که برای امامت و رهبری ذکر گردیده "منصوصیت" یا معرفی شدن از جانب خداوند تبارک و تعالی و پیامبراکرم (ص) است که ] بر لزوم و ضرورت آن کلمات علمای ما- شیعه امامیه - و نیز برخی روایات دلالت دارد که اجمالا به درج آنها می‎پردازیم.

کلمات علما پیرامون شرط منصوصیت

مرحوم محقق طوسی در تجرید پس از ذکر شرط عصمت در امامت می‎فرمایند:

"مقتضای عصمت آن است که نص صریح و یا سیره ای بر امامت وی (امام معصوم) گواهی دهد."

مرحوم علامه حلی در شرح کتاب فوق - شرح تجرید - می‎فرماید:

"شیعه امامیه معتقد است "امام" باید بر اساس گفتار خدا و نص به امامت منصوب

ناوبری کتاب