اگر گفته شود: در عصر امام معصوم اشتباهات و خطاهای کارگزاران و قضات پس از کشف خلاف توسط امام معصوم جبران میگردد (اما در زمان غیبت چنین نیست) و شاید این تفاوتی باشد بین ائمه معصومین (ع) و فقیه در عصر غیبت، در
جواب باید گفت: خطا و اشتباهات ولی فقیه و کارگزاران وی نیز پس از کشف خلاف جبران میگردد؛ چرا که فرض بر عدالت و حسن ولایت ولی فقیه است.
در هر صورت روایاتی که دلالت بر لزوم عصمت امام داشت، به آنچه درباره ولایت فقیه عادل در عصر غیبت گفتیم خدشه و ضربه ای وارد نمی کند، بلکه در حقیقت ولی فقیه در عصر غیبت نایب امام غایب معصوم (عج) است، اگرچه انتخاب شخص او به امت واگذار شده باشد. نظیر مالک اشتر که نایب امیرالمؤمنین (ع) بوده و در محدوده حکومتی وی اطاعت از او واجب و لازم میبود.
بر این اساس شرط عصمت تنها در خصوص کسی که از سوی خداوند و یا پیامبراکرم (ص) بدون واسطه و با اسم و رسم مشخص شده است میباشد.[نه برای سایر پیشوایان در عصر غیبت ]
بر تو باد به تدبیر و اندیشه پیرامون آنچه در این مختصر به عنوان دلیل بر تداوم امامت به معنی اعم و عدم جواز تعطیل آن در هیچ یک از اعصار ذکر گردید.
[در بخش آینده کتاب به صورت مفصلتر در این باره بحث خواهد شد.]
شرط ششم: منصوصیت (تعیین امام توسط شارع مقدس)
[شرط دیگری که برای امامت و رهبری ذکر گردیده "منصوصیت" یا معرفی شدن از جانب خداوند تبارک و تعالی و پیامبراکرم (ص) است که ] بر لزوم و ضرورت آن کلمات علمای ما- شیعه امامیه - و نیز برخی روایات دلالت دارد که اجمالا به درج آنها میپردازیم.
کلمات علما پیرامون شرط منصوصیت
مرحوم محقق طوسی در تجرید پس از ذکر شرط عصمت در امامت میفرمایند:
مرحوم علامه حلی در شرح کتاب فوق - شرح تجرید - میفرماید:
.jpg)
