چنانچه در عصر غیبت این گونه است - واجب است که فقهای عادل کاردان قوی، در حد کفایت خود به نیابت از امام زمان (عجل الله فرجه) مسؤولیت اداره حکومت اسلامی را به عهده بگیرند؛ چرا که خداوند تبارک و تعالی به تعطیل هیچ یک از وظایف امامت راضی نیست؛ بلکه چنانچه پیش از این گفته شد: حفظ کیان اسلام و نظام مسلمانان از حفظ اموال اشخاص غایب و ناتوان از تصرف در اموال خویش و سایر امور حسبیه جزئی که شارع مقدس به مهمل ماندن آنها راضی نیست، به مراتب اهمیت آن بیشتر است. با اینکه فقها در آن مورد فرموده اند: در این گونه امور لازم است ولی فقیه انجام آن را به عهده بگیرد، و اگر ولی فقیه نبود عدول مؤمنین و حتی در صورت نبودن مؤمن عادل شخص فاسق نیز موظف است به انجام آن همت گمارد، و بر این اساس است که ملاحظه میفرمایید حکم همواره ثابت است و به ترتیب مراتب باید انجام پذیرد، و بر همین رعایت مراتب اشعار داشت خبر سلیم بن قیس از امیرالمؤمنین (ع) که فرازهایی از آن این گونه بود:
از این روایت استفاده میگردد که امام معصومی که از جانب خداوند مشخص شده بر دیگران مقدم است؛ اما در صورت عدم دسترسی به امام معصوم به هر دلیلی که باشد، امامت و احکام آن معطل نمی ماند و امور و کیان مسلمانان به کفار و صهیونیست ها و طاغوتهای تجاوزگر واگذار نمی گردد، بلکه نوبت به امام منتخب از سوی امت میرسد؛ و واجب است طبق شرایطی که مشخص شده وی را اختیار و انتخاب کنند. و این نکته ای است شایان توجه.