صفحه ۱۲۵

عباسی نقل می‎کند که در این باره قابل توجه است. ایشان می‎نویسد:

"خیزران مادر موسی الهادی درباره توقعات و درخواستهای رجال و شخصیت ها بسیار زیاد نزد موسی شفاعت می‎کرد و مراجعین شب و روز در خانه اش مراجعه می‎کردند، اینقدر این کار بالا گرفت که خلیفه اعلام کرد اگر به من خبر برسد که یکی از فرماندهان و خواص و خدمه و منشیان من به در خانه مادرم آمده گردنش را می‎زنم و اموالش را مصادره می‎کنم."شرح نهج البلاغه ابن ابی الحدید، ج ‏125/16.

بجاست از این نکته تاریخی شخصیت ها و کسانی که در مصادر امور هستند عبرت بگیرند و به زنانشان اجازه دخالت در سیاست و واسطه گری و شفاعت برای افراد متوقع را ندهند.

7- بحارالانوار از کنز کراجکی از امیرالمؤمنین (ع) روایت نموده که آن حضرت فرمود:

"از مشورت با زنان بپرهیز مگر آنان را که به کمال عقل آزموده ای؛ زیرا رأی آنان به سوی ضعف و عزمشان به سمت سستی است... و اگر توانستی به گونه ای رفتار کنی که هیچ کس را غیر از تو نشناسند انجام ده، و هرگز زن را بیش از حد خویش بر کارها حاکمیت مده، این هم برای تو و هم برای وی مفیدتر است، همانا زن گل است و قهرمان نیست."ایاک و مشاورة النساء الامن جربت بکمال عقل. فان رأیهین یجر الی الافن و عزمهن الی وهن... و ان استطعت ان لا یعرفن غیرک فافعل، و لا تملک المراءة من امرها ما تجاوز نفسها فان ذلک انعم لبالها و بالک انما المراءة ریحانة و لیست بقهرمانة . (بحار ‏253/100=چاپ ایران ‏253/103 باب احوال الرجال و النساء، حدیث 56).

8- و نیز امیرالمؤمنین (ع) در توصیه به لشکریان خویش می‎فرماید:

"... و هرگز زنان را با آزار دادن تهییج نکنید اگرچه به آبروی شما توهین نموده و به فرماندهانتان ناسزا گویند؛ چرا که آنان در قوای بدنی و نفس و عقلهایشان ضعیف می‎باشند، ما در زمانه ای مأمور به دست نگاه داشتن از آنان بودیم که آنان مشرک بودند، اگر در زمان جاهلیت مردی زنی را مورد آزار قرار می‎داد - با یک قلوه سنگ یا با یک چوبدستی - نه تنها وی بلکه اعقاب و فرزندان وی نیز همواره مورد سرزنش بودند."ولا تهیجوا النساء بأذی و ان شتمن اعراضکم و سببن امرأکم، فانهن ضعیفات القوی و الانفس و العقول، ان کن النؤمر بالکف عنهن و انهن لمشرکات. و ان کان الرجل یتناول المراءة فی الجاهلیة بالفهر اوالهراوة فیعیربها و عقبه من بعده. (نهج البلاغه، فیض / 859، لح 373/، نامه 14).

ناوبری کتاب