آیت‌الله منتظری

در کلام فوق نکاتی قابل ذکر است که به آن اشاره می‎کنیم:

1- اینکه گفته شد: "شهادت زنان هنگامی که مردی همراه آنان نباشد قبول نیست" به صورت مطلق آن صحیح نیست؛ زیرا در مسائلی که مربوط به زنان است، نظیر بکارت و ولادت و امثال این دو [خونهای زنانگی ] شهادت آنان به تنهایی مورد قبول است.

2- جمله: "ان تضل" در آیه شریفه یا به معنی فراموشی است - چنانچه گفته شده - و یا به معنی ضایع شدن شهادت است، که در این صورت مراد این است که اگر یکی با فراموشکاری شهادت را ضایع کرد زن دیگری جزئیات مورد شهادت را یادآوری می‎نماید، در هر صورت این آیه همان گونه که بدان استدلال شده دلیل بر ضعف تحمل و کم حافظه تر بودن زن نسبت به مرد می‎باشد.

3- و اینکه گفته شد: "اگر قضاوت زن جایز بود در طول تاریخ اسلام زنی یافت می‎گردید که به حکومت منصوب شده باشد" استدلال قابل توجهی است.

چرا که امویان و عباسیان بیش از ششصد سال (شش قرن) بر مردم حکومت کردند و با اینکه نسبت به زنان و کنیزان خود بسیار علاقه مند بودند ودر دربارهایشان زنان و خواهران و مادرانشان از نفوذ بالایی برخوردار بوده و برخی از