در کتاب مسند احمد حنبل از پیامبراکرم (ص) روایت شده که فرمود:
"در صورتی که در نماز حادثه ای رخ دهد مردان [برای آگاه کردن دیگران ] تسبیح بگویند و زنان دست به هم بزنند".اذا نابکم فی الصلاة شئ فلیسبح الرجال و لیصفق النساء. (مسند احمد 333/5).
در متن عربی روایت در خلاف کلمه "فاته" آمده، ولی در این روایت "نابه" که ظاهرا همان "نابه" [حادثه ای برای او رخ داد] صحیح است.
از ظاهر کلام مرحوم شیخ طوسی در عبارت فوق استفاده میگردد که ایشان مسأله قضاوت زنان را مانند ولایت و حکومت آنها خلاف اصل میدانسته و به همین جهت در مورد شک، به اصل تمسک نموده [و میفرماید: برای اثبات جواز دخالت آنان باید دلیل شرعی اقامه گردد.]
و در کتاب قضاوت شرایع این گونه آمده است:
"در قاضی شرط است بلوغ، کمال عقل، ایمان، عدالت، پاکزادی، علم و مرد بودن... و قضاوت برای زن منعقد نمی گردد گرچه تمامی شرایط را دارا باشد."شرایع 67/4_68.
و مرحوم صاحب جواهر [پس از نقل کلام صاحب شرایع - کلام فوق -] میفرماید:
"در هیچ یک از شرایط فوق مورد اختلافی نیافته ام. آنگاه صاحب مسالک را نقل میکند که میفرماید: در نزد ما [امامیه ] این شرایط مورد وفاق و اتفاق است. و سپس هنگام توضیح شرایط در ارتباط با شرط مرد بودن میفرماید: و اما مرد بودن شرط است بدان جهت که ادعای اجماع بر آن شده است."جواهر 12/40_14.
و ابن قدامه حنبلی در کتاب المغنی خویش پس از ذکر شرط مرد بودن در باب قضاوت میگوید:
و دلیل ما گفتار پیامبر(ص) است که میفرماید: "هرگز رستگار و موفق نخواهد شد قومی که رهبری آن را زنی به عهده بگیرد."
و نیز اینکه: قاضی باید در محافل طرفین دعوا و نیز مقابل مردان ظاهر شود، و