صفحه ۹۸۶

پیوست شماره 102:

یادداشت برای صحبت و تذکر در جلسات سران که هر چند مدت یکبار در حضور معظم له تشکیل می‎گردید

باسمه تعالی

تذکرات:

1 - لازم است کمکها و امکانات رفاهی و بهداشتی و عمرانی و فرهنگی به طرف روستاها و مراکز تولید و کار متوجه شود و از امکانات شهری بخصوص سوبسید در امور غیر ضروری امثال آهن و تلویزیون و اتومبیل و نحو اینها کاسته شود و بلکه بتدریج حذف گردد، به نحوی که بتدریج ماندن در روستاها و مراکز تولید و دست زدن به کارهای تولیدی مقرون به صرفه شود و جاذبه شهرها کم شود.

2 - اصلا به طور کلی بتدریج باید سیاست دولت به طرف حذف سوبسید منعطف شود و فقط برای کارمندان و کارگران دولت امکاناتی فراهم گردد.

3 - سعی شود مازاد تولیدات کشاورزان و تولید کنندگان دیگر به قیمت خوب خریداری شود و جایزه پولی به آنان داده شود نه اجناس، زیرا دادن جنس به آنان مصرف گرایی را در روستاها رواج می‎دهد و اگر بفروشند وضع بازار و نرخها را متزلزل می‎کنند.

4 - قرض دادن به کشاورزان به صورت تهیه آب و وسائل کشاورزی و اصلاح زمین و ایجاد امکانات باشد نه به صورت پول دادن به آنان.

5 - ناهمآهنگی و تضاد بین جنگلبانی و حفظ مراتع با مساله توسعه کشاورزی و دامداری باید هر چه زودتر به نحوی حل شود.

6 - سیاست کشتن گوسفندهای ماده به بهانه نداشتن علوفه و حفظ مراتع سیاست غلطی است و بوی استعمار می‎دهد، بر فرض لازم باشد وارد کردن علوفه بهتر است از وارد کردن گوشت.

7 - در کم کردن بودجه وزارتخانه ها و موسسات باید اولویتها رعایت شود، مثلا از بودجه و امکانات بیمارستانها و درمانگاهها و دارو و وسائل پزشکی و از بودجه زندانها و زندانیان و از بودجه دانشگاهها کم کردن صحیح نیست، و ممکن است کمبود اینها را از راه زیاد کردن قیمت امثال آهن و تلویزیون و اتومبیل و یخچال و امثال اینها جبران

ناوبری کتاب