صفحه ۹۲۳

و اما قولکم: با وجود حضرات آیات عظام تعیین آن جناب توهین به مقام رهبری و آیات است فنقول لاباس بذلک فی الجمله زیرا مقدمه آن را قبلا عده ای از بزرگان در مصاحبه ها و روزنامه ها به جا آورده اند و خود جنابعالی نیز با اعلام آمادگی عملی برای مرجعیت و رهبری و انجام برخی از مقدمات هر دو امر اقدام فرموده اید فلاضیر فیه و لاحرج، عمده مطلب در اینجا کیفیت معامله خبرگان با آنهاست و این خود معضله ای است بالاستقلال، خبرگان باید برای آن فکر کنند و محتمل آن است که تعجیل در تعیین فرد خاص به عنوان بیان مصداق لابشرط بود نه بشرط لا، و بعدا در این باره بحث خواهند کرد و در این مراحل اگر نظریه ای دارید ولو به نحو غیر مستقیم ارائه فرمائید.

و فی الجمله خبرگان جازم بودند که به هیچ وجه تاخیر امر صلاح نیست بلکه باید کار در نزد آنها روشن و مبرهن شود که عند اللزوم در تمام کشور از حلقوم همه یک صدا در آید باشد مترصدین کدوره المیاه لاخذ الحیتان در مقابل عملی که دبر بلیله القدر باشد قرار گیرند.

و ضمنا معلوم شود که حضرتعالی نوشته اید "در چنین شرائطی مطرح نمودن شخص مخلص صلاح نبوده " اگر مراد آنکه به عنوان طرف احتمالی و تردید هم صلاح نبوده فلا یقبله الخبرگان منکم، و اگر مراد تعیین است اصل ذلک الطرح ای التعیین در اختیار کسی نبوده، زیرا فردی به عنوان نطق قبل از دستور و یا بغیر ذلک مطرح می‎کند و نمی توان گفت نه و ضمنا در اینجا برخی از مطالب مجلس در خلال صحبتها عرض شد ولکن می‎دانم بیش از اینها به سمع مبارک رسیده است فلم اخالف ما عهدنا علیه.

در خاتمه چون کلام بدینجا کشید جسارتا معروض می‎دارد نظر اغلب دوستان برای روز مبادا شمائید، لکن با یک نگرانی خاص از ناحیه بیت و بعضی حواشی آن جناب که متاسفانه به قول آن مرحوم مراجع قبلی پس از مرجعیت گرفتار می‎شدند و شما قبل از آن، من در این باره لامتثال امرکم کلی می‎گویم پیوسته از دوستان صمیمی تان اظهار ناراحتی می‎شنوم حتی در مجلس نیز مطرح شد و بی سر و صدا گذشت، و قبلا هم پس از سمینار ائمه جمعه برخی به حقیر می‎گفتند به حضورتان گفته شود و اینان از دوستان مخلص آن جنابند و شما را برای اسلام می‎دانند و راضی

ناوبری کتاب