عدم رضایت کثیری از مردم از رفتار ادارات و قوه قضائیه و غیره و علاوه بر در کمین بودن دشمن که با هر وسیله فرصت را عند اللزوم مغتنم میشمارد، بنده گاهی فکر میکنم در توجه قلوب ملت به رهبر انقلاب و عشق و محبت آنها و ارزش این امر و اثرات آن در حل معضلات جامعه در رفع خطرات هنگام هجوم حوادث که با یک دستور مردم یکجا تکان میخورند و مهمترین مشکل به آسانی حل میشود و باز فکر میکنم آیا مردم اگر روزی این دل را از وی کندند به کجا خواهند برد، آیا جانشینی با آن سوابق ممتد و خاص دارد که این علاقه ها به وی متوجه شود؟ و آیا خبرگان میتوانند این امر پرارزش را که به منزله رشته تسبیح است به شخصی متوجه نمایند تا انقلاب و حکومت اسلامی سالم بماند؟ این فکر برایم ناراحت کننده است و اما کلی صحبت کردن و اجلاسیه را با بیان شرائط و مطالب کلی گذراندن فلا یسمن و لایغنی من جوع، چه آنکه تعیین فرد در این مرحله ابحاثش بیش از کلیات است، به ویژه اینکه شرائط کلی غالبا مورد توافق آراء است و مبحث محل اختلاف و جنجال آفرین تعیین مصادیق است که قانون اساسی میگوید: " خبرگان منتخب مردم درباره همه کسانی که صلاحیت مرجعیت و رهبری دارند بررسی و مشورت میکنند"(اصل 107) آیا صلاح است خبرگان آن را بگذارند برای روزی که خود روز آشوب و جنجال است ؟ و آیا در آن روز زبانها و قلمهای فتنه جو یان، منتظر الولایه ها و سیاستمدارها ساکت میمانند و خبرگان را به حال خود میگذارند که انتخاب اصلح کنند؟ خاصه با ملاحظه حال برخی از اعضاء محترم آنها که ترک اولی را جائز میدانند و لذا مطالب جلسه را که اکیدا توصیه بر عدم نشر آن شده بود حتی به خبرنامه ها داده اند و تحریف نیز فرموده اند. و اما قولکم دام ظلکم که فعلا مقام رهبری از نعمت سلامت برخوردارند بلی الحمدلله علی هذه النعمه و نسئل الله دوامها، لکن میدانید این امیدها مانع از پیش بینی حوادث و انجام وظائف نیست و نباید باشد و ما خدا را میشناسیم که عند اقتضاء الصلاح مشیه بالغه او هر امری را بخواهد محقق میسازد و لا یستشیر من احد، این همان خداست که اگر در اواخر عمر مبارک پیامبر اسلام یک هفته یا کمتر به آن حضرت مهلت میداد علی القاعده یا قطعا مسیر اسلام و مسلمین غیر از این بود که فعلا هست، و لعل دنیای امروز همه مسلمانهای صحیح العقیده بودند، حال همان خدا اگر خواست ماها شب بخوابیم و فردا را طور دیگر ببینیم خبرگان باید چه کنند؟