آیت‌الله منتظری

پیوست شماره 69:

نامه آیت الله مشکینی در پاسخ به نامه معظم له در جواب نامه مورخه ‏1364/6/30

سماحه الاخ الکریم آیت الله المنتظری دام وجوده الشریف و ظله النافع ان شاء الله

پس از اهداء سلام و درخواست توفیق وافر و ذات الابعاد درباره آن جناب، با اختصار کلام بالنسبه الی ما ینبغی ان یقال فی المقام، خاطر شریف را به مطالب زیر معطوف می‎دارد، و قبلا روشن باشد مطالب معروضه نشات یافته از اخلاص و محبت دیرینه است امید است گاهی بی پرده و گاهی جسارت آمیزبودن مورد عفو باشد، اینکه مرقوم داشته اید مطرح نمودن شخص آن جناب در اجلاسیه اخیر خبرگان مصلحت نبوده البته این سخن با ملاحظه عظمت روح و صفای باطن جنابعالی امری مترقب است و لیس ظننا بک الاهکذا، لکن آن جناب بیش از دیگران از عظمت و خطر کار رهبری و لزوم حفظ حدود و سد ثغور خطرات احتمالی آن اطلاع دارید، و می‎دانید اگر حادثه ای خدای نکرده رخ دهد کار کشور چگونه می‎شود با وجود دشمنان زخم خورده خارجی و آتشهای زیر خاکستر داخلی و روحانیهای ضد انقلاب و مرده عبید الفلوس آنها در شهرها و روستاها که امکان دارد آنها جنجالی بر پا کنند و ناراضیهای بالذات و بالعرض را دور خود جمع نمایند و استانها را پر از آشوب کنند؛ و ایادی نفوذی قدرتها نیز سر و صدائی از کارخانه ها و مدارس و غیرها بر پا نمایند و خوابانیدن چنین فتنه ای مشکل باشد، علاوه اینکه در داخل حوزه ای که تشریف دارید عده کثیری از ابوالهیاکل ها هستند که پیوسته با لبخند تمسخرآمیز به انقلاب و ولایت فقیه و مرجعیت رهبر و رهبری مرجع سخن از تخطئه می‎زنند و بیش از آن را جرئت ندارند که نمی گویند و نمی کنند و لیس عددهم بقلیل و یوحی الیهم اولیائهم و هم یوحون الی اولیائهم، اضف الی ذلک اختلاف نظر در نهادها از اهل مجلس گرفته تا ارتش، سپاه و باب فعلل و تفعلل و تا حال وحدت راهبری و نیروی معنوی آن مقام مقدس است که همه چیز را کنترل کرده و هر وقت احتمال بروز فتنه ای را داده با بیان متکی به تقوا خاموش نموده و می‎نماید فیضرب بالحق علی الباطل فیدمغه فاذا هو زاهق، علاوه بر