آیا چون اسلام به وحدت و اتحاد دعوت کرده است شیعه امامیه باید از فقه عترت و اهل بیت پیغمبر صرف نظر کنند و فقه ابو حنیفه یا شافعی را مثلا محور عمل قرار دهند تا اتحاد برقرار شود؟
بالاخره وجود مذاهب مختلف فقهی در ایران واقعیتی است انکار ناپذیر و تغییر آن هم در شرایط فعلی غیر ممکن است، اکثریت ایران عملا تابع فقه جعفری هستند و کردستان تابع فقه شافعی و اهل سنت بنادر و جنوب خراسان تابع فقه حنفی و هر فرقه ای فقه خودشان را صحیح میدانند و دیگران را تخطئه میکنند و جبر و اکراهی هم در میان نیست.
آیا در این صورت راهی هست جز اینکه بگوییم همه مذاهب معتبر و محترمند و پیروان هر مذهبی به فقه خودشان عمل کنند و جنگ و درگیری هم نباید در میان باشد؟ و این است مفاد اصل 13 اگر شما راه عملی معقولانه بهتری سراغ دارید بفرمایید، پس نزاع در اصل 13 غلط و بیهوده است.
5 - اصل 16 چنین است: "قوای ناشی از حق حاکمیت ملی عبارتند از قوه مقننه، قوه قضائیه و قوه مجریه که باید همیشه مستقل از یکدیگر و ارتباط میان آنها بر طبق این قانون به وسیله رئیس جمهور برقرار گردد." در اینجا توجه به یک نکته دقیق لازم است.
خداوند عزوجل همه افراد بشر را مستقل و آزاد خلق کرده است، همه مخلوق خدا، همه ملک خدا و وابسته به وجود خدا میباشند، خدا بر همه موجودات تکوینا تسلط دارد و همه پرتو وجود اویند.
و هیچ یک از افراد بشر نسبت به یکدیگر تسلط و اختیار ندارند حتی پیامبران خدا از جهت پیامبری فقط حق ابلاغ دستورات خدا را دارند و نه حق حاکمیت، حق حاکمیت و فرماندهی اولا و بالذات منحصر است به خدایی که همه ملک اویند و تار و پود وجودشان به او وابسته است. "ان الحکم الالله " (یوسف) ولی اگر خداوند که حاکم است به کسی حق حاکمیت بدهد و او را خلیفه و جانشین خود قرار دهد، او حاکم و فرمانروا میشود و همه باید از او اطاعت کنند، چنانچه خداوند در حق داود علیه السلام میفرماید: "یا داود انا جعلناک خلیفه فی الارض فاحکم بین الناس بالحق " (سوره ص) داود ترا خلیفه قرار دادیم در زمین پس میان مردم به حق حکم کن.
از این آیه شریفه به دست میآید که اگر داود خلیفه نبودی حق حکم و قضاوت نداشتی و همچنین در قرآن راجع به پیامبر اسلام میفرماید: "النبی اولی بالمومنین من انفسهم " در این آیه شریفه ولایت و سلطه حاکمیت پیغمبر اسلام نسبت به مومنین از طرف خدا تثبیت شده و اگر جنبه ولایت برای حضرتش نبودی فقط پیغمبر بودی و حق حاکمیت نداشتی و به عقیده شیعه امامیه، پیغمبر اکرم این حق حاکمیت را از طرف خدا در روز غدیر خم به علی (ع)