مقام عمل یکی آنها را مقیاس عمل خود قرار میدهد و در نتیجه چون اکثریت قاطع مردم تابع فقه جعفری هستند باید در شئون مربوط به آنان چه در مجلس قانون گذاری و چه در دادگستری فقه جعفری مورد عمل قرار گیرد بدون اینکه حقوق سایر برادران تضییع شود، و این امر به خوبی در متن اصل 13 ملحوظ شده است؛ چنانچه در هر یک از کشورهای اسلامی دیگر چون مراکش، مصر، عربستان سعودی، یمن، عمان، پاکستان، افغانستان و اندونزی یکی از مذاهب چهارگانه اهل سنت مذهب رسمی است بدون اینکه مزاحم سایر مذاهب باشند.
چرا وقتی که یکی از مذاهب چهارگانه حنفی، شافعی، مالکی و حنبلی بر اساس اکثریت پیروان در کشوری رسمیت پیدا میکند اشکالی در میان نیست ولی هنگامی که مذهب جعفری که متکی بر فقه اهل بیت پیغمبر است بر مبنای اکثریت پیروان مذهب رسمی تلقی میشود داد و فریاد راه میافتد؟!.
نکته دوم: واژه " شیعه " چیزی نیست که ما ساخته باشیم بلکه ریشه آن در کلام پیغمبر اکرم (ص) است، از باب نمونه جلال الدین سیوطی در کتاب در المنثور در تفسیر سوره بینه میفرماید:
"و اخرج ابن عساکر عن جابربن عبدالله قال کنا عند النبی صلی الله علیه و آله فاقبل علی (ع) فقال النبی (ص): والذی نفسی بیده ان هذا و شیعته لهم الفائزون یوم القیامه. و اخرج ابن عدی عن ابن عباس قال لما نزلت "ان الذین آمنوا و عملوا الصالحات اولئک هم خیر البریه " قال رسول الله (ص) لعلی (ع) هو انت و شیعتک یوم القیامه راضین مرضیین ".
و در حدیث معروف "ثقلین " از طرق شیعه و سنی به نحو تواتر از پیغمبر اکرم (ص) نقل شده است، چنانچه مسلم و ترمذی و احمد حنبل و بسیاری دیگر از مولفین اهل سنت از سی و چهارنفر از اصحاب پیغمبر از جمله: زیدبن ارقم، ابوسعید خدری و جابربن عبدالله از پیغمبر(ص) نقل کرده اند و خلاصه مجموع متون نقل شده بدین مضمون است:
"من از میان شما میروم و دو چیز نفیس در میان شما باقی میگذارم که اگر بدانها تمسک جویید گمراه نخواهید شد (کتاب خدا و عترت من)، این دو از یکدیگر جدا نخواهند شد تا بر من وارد شوند". در این حدیث شریف عترت پیغمبر در عرض کتاب خدا قرار داده شده که باید امت پیغمبر بدان تمسک جویند و بدین وسیله راه حق پویند.
و از این جهت است که شیعه امامیه قرآن مجید و سنت پیغمبر و دستورات عترت آن حضرت را اساس فقه خود قرار داده اند؛ پس مساله تشیع و پیروی از امامان شیعه خود ساختگی نیست بلکه ریشه آن فرموده های پیغمبر اکرم (ص) است و در حقیقت شیعه امامیه به کتاب خدا و سنت پیغمبر عمل میکنند و سنت آن حضرت را از راه عترت و اهل بیت آن حضرت به دست میآورند، و اهل البیت ادری بما فی البیت.