آیت‌الله منتظری

پیوست شماره 2:

نوشته معظم له پیرامون آشنایی ایشان با آیت الله مرتضی مطهری

در سال یکهزار و سیصد و بیست شمسی هجری در سن نوزده سالگی برای ادامه تحصیل به تشویق بعضی از دوستان اصفهان عازم قم شدم، و در مدرسه مرحوم حاج ملاصادق ساکن شدم، و پس از چندی در مدرسه فیضیه در درس سطح کفایه جلد اول باب اوامر که به وسیله مرحوم آیت الله آقای حاج سید محمد محقق یزدی معروف به داماد تدریس می‎شد شرکت کردم، مجموع شرکت کنندگان از ده نفر کمتر بودند.

پس از چندی یک نفر از شرکت کنندگان که می‎نمود چند سالی از من بزرگتر است پیشنهاد کرد مطالب درس را با یکدیگر بحث کنیم. در اول من با سردی از این پیشنهاد استقبال کردم ولی بتدریج ارتباط و علاقه ما به یکدیگر بیشتر می‎شد، و در بحث به مطالب درسی قناعت نمی کردیم، بلکه مسائل مختلف اسلامی و حتی مسائل فلسفی و عرفانی را در حدود استعدادمان مورد مذاکره قرار می‎دادیم. این جوا ن با هوش و خوش استعداد و پرکار و با همت و متقی و مقید به آداب و سنن اسلامی مرحوم آیت الله حاج شیخ مرتضی مطهری فریمانی خراسانی بود، اعلی الله مقامه و رفع فی الخلد درجته.

باری ایشان در مدرسه فیضیه سکونت داشتند و من هم به مدرسه فیضیه منتقل شده بودم و بتدریج در زندگی و دخل و خرج و درس و بحث و گردش و تفریح و حضور در مجالس و محافل دینی و اخلاقی با یکدیگر ملازم بودیم و هرچند از نظر مادی هر دو با عسرت و سختی می‎گذراندیم، ولی با درس و مذاکره و شرکت در بعضی محافل و انجمنهای آموزنده مخصوصا درس اخلاق حضرت آیت الله العظمی امام خمینی که عصرهای پنج شنبه و جمعه در مدرس مدرسه فیضیه تدریس می‎شد دلخوش بودیم و از درسهای خارج مرحوم آیت الله داماد و آیت الله حجت تبریزی استفاده می‎کردیم. ضمنا هر دونفر دورادور نسبت به مرحوم آیت الله العظمی آقای حاج آقا حسین بروجردی طاب ثراه که در آن زمان در بروجرد بسر می‎بردند ارادتی خاص پیدا کردیم، چنانچه مرحوم آیت الله مطهری در تابستان 1362 قمری و من در