آیت‌الله منتظری

پیوست شماره 255:

پیام معظم له پس از حمله به حسینیه و بیت ایشان، مورخه ‏1376/8/28

برادران و خواهران مسلمان و هموطنان عزیز

پس از سلام و درود بی پایان بر پیامبر رحمت حضرت خاتم انبیاء (ص) و ائمه هدی بخصوص حضرت ولی عصر عجل الله تعالی فرجه الشریف و بر همه پیامبران الهی سلام الله علیهم اجمعین، و سلام و تحیت به شما برادران و خواهران، به عرض می‎رساند:

معمولا آیه شریفه فوق برای اعلام رحلت یک فرد مسلمان نوشته می‎شود ولی اینک من آن را برای شکستن حریم قرآن و دین و حوزه مقدسه علمیه قم و روحانیت شیعه و مقدسات دینی و علما و بزرگان حوزه و حتی حریم فقه و ولایت به کار بردم.

روز جمعه سیزدهم رجب 1418، مطابق با ‏1376/8/23 روز ولادت با سعادت مولی الموحدین امیر المومنین (ع) اینجانب مطالبی را که تذکر آنها را وظیفه دینی خود می‎دانستم با منطق کتاب و سنت پیامبر اکرم (ص) و ائمه معصومین (ع) بیان کردم به خیال اینکه کشور ما کشور اسلام و پایگاه ائمه معصومین (ع) می‎باشد، و ظاهرا شما کم و بیش از سخنان من مطلع شده اید.

پس از اینکه بعضی از روزنامه های مزدور و متملق همچون سابق هر چه خواستند از تهمت و اهانت دریغ نکردند، در روز چهارشنبه 18 رجب مطابق با ‏1376/8/28 به بهانه حمایت از ولایت فقیه جمعی از افراد بی منطق را به نام حزب الله به راه انداختند و به زور و تهدید و اغفال، بعضی از محصلین بی گناه دبیرستانها را هم با آنان همراه کردند و ضمن راهپیمایی در خیابانهای قم آنان را به طرف حسینیه شهدا و دفتر اینجانب حرکت دادند؛ و با شکستن دربها و قفلها آنها را اشغال کردند و هر چه توانستند شکستند و پاره کردند و هر چه خواستند گفتند و اهانت کردند، و در این میان همکاری بعضی از افراد اطلاعاتی با حمله کنندگان بسیار محسوس بود. در این میان اصرار داشتند -به بهانه محافظت از من - مرا از اطاق و کتابخانه و منزل شخصی خارج نمایند و ببرند و همه هستی مرا در اختیار رجاله ها و غارتگران قرار دهند، و معلوم نبود مرا به کجا می‎خواستند ببرند، و همین بی سیم به دستها حتی می‎خواستند برای این منظور