صفحه ۱۵۸۵

مومن و همه زنهای مومن -فقط منحصر به مردها نیست - (بعضهم اولیاء بعض) بعضیهایشان نسبت به بعضی دیگر ولایت دارند. این را اول خدا مقدمه چینی می‎کند؛ چرا؟ برای اینکه اگر از اول امر به معروف و نهی از منکر را بیان می‎کرد ممکن بود کسی به ذهنش بیاید من که امر به معروف و نهی از منکر می‎کنم دخالت در کار دیگران می‎کنم، طرف هم می‎گوید به توچه ؟! جهنم می‎روم خودم می‎روم به توچه ؟! برای اینکه نگوید به توچه، خدا از قبل جوابش را داده. می‎گوید خدایی که ولی همه مردم است این مومن را ولی قرار داده؛ پس راجع به امر به معروف و نهی از منکر، همه مردان و زنان مومن نسبت به همه مومنین و مومنات ولایت دارند؛ همه، از آن بالا تا پایین؛ نسبت به هر کس کج برود، ظلم بکند، خلاف شرع انجام بدهد؛ اینجا منحصر به یک عده خاصی نیست؛ پس قبل از دستور امر به معروف و نهی از منکر به عنوان مقدمه ولایت عمومی را ذکر می‎کند که همه مردم ولایت دارند؛ کسی نمی تواند بگوید به توچه ؟! هیچ کس نمی تواند از امر به معروف و نهی از منکر جلوگیری کند. همه مردم مسئولند و هیچ کس نمی تواند بی تفاوت باشد. خوب گاهی امر به معروف و نهی از منکر موارد جزئی دارد؛ یک وقت هم معروف و منکر یک چیزی است که شخص نمی تواند وظیفه را به تنهایی انجام دهد؛ احتیاج به تجمع، تشکل و تشکیلات دارد. روزگار فرق می‎کند، در هر زمان بایستی معروف در جامعه بسط پیدا کند و جلوی منکرات گرفته شود. حالا یک فردی یک کار جزئی انجام می‎دهد که خلاف است، این را من می‎توانم نهی از منکر کنم؛ اما مثلا یک منکری است در جامعه که این نهی را شخص نمی تواند انجام دهد، باید مردم متشکل شوند. حالا شما از لفظ "حزب " نترسید، قرآن هم می‎گوید: (الاان حزب الله هم المفلحون). من در این نامه ام تذکر دادم که این دو آیه چقدر با هم تناسب دارند، یک جا می‎گوید: (ولتکن منکم امه یدعون الی الخیر و یامرون بالمعروف و ینهون عن المنکر و اولئک هم المفلحون): از میان شما امتی باید باشند که امر به معروف و نهی از منکر کنند و اینها رستگارند. یک جا هم می‎گوید: (الاان حزب الله هم المفلحون): همانا حزب الله رستگارند.

حزب الله اینهایی نیستند که یک عده تحریکشان می‎کنند، یک شعار عوضی هم به

ناوبری کتاب