مومن و همه زنهای مومن -فقط منحصر به مردها نیست - (بعضهم اولیاء بعض) بعضیهایشان نسبت به بعضی دیگر ولایت دارند. این را اول خدا مقدمه چینی میکند؛ چرا؟ برای اینکه اگر از اول امر به معروف و نهی از منکر را بیان میکرد ممکن بود کسی به ذهنش بیاید من که امر به معروف و نهی از منکر میکنم دخالت در کار دیگران میکنم، طرف هم میگوید به توچه ؟! جهنم میروم خودم میروم به توچه ؟! برای اینکه نگوید به توچه، خدا از قبل جوابش را داده. میگوید خدایی که ولی همه مردم است این مومن را ولی قرار داده؛ پس راجع به امر به معروف و نهی از منکر، همه مردان و زنان مومن نسبت به همه مومنین و مومنات ولایت دارند؛ همه، از آن بالا تا پایین؛ نسبت به هر کس کج برود، ظلم بکند، خلاف شرع انجام بدهد؛ اینجا منحصر به یک عده خاصی نیست؛ پس قبل از دستور امر به معروف و نهی از منکر به عنوان مقدمه ولایت عمومی را ذکر میکند که همه مردم ولایت دارند؛ کسی نمی تواند بگوید به توچه ؟! هیچ کس نمی تواند از امر به معروف و نهی از منکر جلوگیری کند. همه مردم مسئولند و هیچ کس نمی تواند بی تفاوت باشد. خوب گاهی امر به معروف و نهی از منکر موارد جزئی دارد؛ یک وقت هم معروف و منکر یک چیزی است که شخص نمی تواند وظیفه را به تنهایی انجام دهد؛ احتیاج به تجمع، تشکل و تشکیلات دارد. روزگار فرق میکند، در هر زمان بایستی معروف در جامعه بسط پیدا کند و جلوی منکرات گرفته شود. حالا یک فردی یک کار جزئی انجام میدهد که خلاف است، این را من میتوانم نهی از منکر کنم؛ اما مثلا یک منکری است در جامعه که این نهی را شخص نمی تواند انجام دهد، باید مردم متشکل شوند. حالا شما از لفظ "حزب " نترسید، قرآن هم میگوید: (الاان حزب الله هم المفلحون). من در این نامه ام تذکر دادم که این دو آیه چقدر با هم تناسب دارند، یک جا میگوید: (ولتکن منکم امه یدعون الی الخیر و یامرون بالمعروف و ینهون عن المنکر و اولئک هم المفلحون): از میان شما امتی باید باشند که امر به معروف و نهی از منکر کنند و اینها رستگارند. یک جا هم میگوید: (الاان حزب الله هم المفلحون): همانا حزب الله رستگارند.
حزب الله اینهایی نیستند که یک عده تحریکشان میکنند، یک شعار عوضی هم به