آیت‌الله منتظری

پیوست شماره 236:

پیام تسلیت معظم له به مناسبت ارتحال حضرت آیت الله العظمی گلپایگانی

اذا مات المومن الفقیه ثلم فی الاسلام ثلمه لایسدها شی (اصول کافی، ج 1)

رحلت اسفبار استوانه تقوی و فضیلت، فقیه بزرگوار و مرجع عالیقدر عالم تشیع، زعیم حوزه های علمیه حضرت آیت الله العظمی آقای حاج سید محمدرضا گلپایگانی اعلی الله مقامه برای جهان اسلام و روحانیت شیعه ضایعه ای بزرگ و ثلمه جبران ناپذیری بود. فقیه متعهد و گرانقدری که بیش از نیم قرن به تدریس علوم اسلامی و تربیت علما و فضلا اشتغال داشتند و با ذهن وقاد و حسن سلیقه و پشتکار مسائل عمیق فقهی را بررسی و تحقیق می‎کردند و در این زمینه هزاران نفر شاگردان خوب تحویل حوزه های علمیه و بلاد اسلامی دادند. فقیه والامقامی که بیش از سی سال متصدی مرجعیت شیعه بودند و همواره در تقویت مذهب اهل بیت عصمت و طهارت سلام الله علیهم اجمعین و دفاع از ارزشهای اسلامی ساعی و کوشا بودند، و در مبارزات با طاغوت و به ثمر رساندن انقلاب اسلامی ایران از یاران صدیق رهبر فقید انقلاب و پشتیبان محکمی برای ایشان بودند، و در حملات رژیم طاغوت بر حوزه علمیه قم مورد هجوم واقع شدند و متحمل فشارهای طاقت فرسائی گردیدند، و پس از بازداشت و تبعید امام راحل رضوان الله تعالی علیه عهده دار اداره حوزه مقدسه قم بودند.

و بالاخره با دلی پرخون از تعدیات و تجاوزات و گرفتاریهای مسلمین در مناطق بحرانی جهان اسلام دعوت حق را لبیک گفتند فجزاه الله تعالی عن الاسلام و اهله خیر الجزاء و حشره مع اجداده الکرام.

اینجانب این مصیبت بزرگ رابه حضرت ولی عصر عجل الله تعالی فرجه الشریف و حضرات آیات و حجج اسلام و حوزه های علمیه شیعه و مجامع علمی بخصوص حوزه علمیه قم و به شیعیان جهان بخصوص شاگردان وعلاقه مندان و مقلدین،و به بیت شریف و معظم ایشان بخصوص آیات و حجج اسلام آقایان آیت الله زادگان و اصهار و احفاد معظم له