رهبری انقلاب مصون از کمترین آسیب و آفتی باشد و هرگز مصلحت اندیشیهای دنیوی او را از نصیحت لائمه المسلمین باز نداشته است. این نصایح و انتقادهای دلسوزانه که جلوه بارز وظیفه شناسی یک عالم بصیر به زمان است همیشه از سوی تازه به دوران رسیده ها به عنوان ضدیت با نظام و انقلاب معرفی شده و میشود.
فقیه عالیقدر اگر چه پس از ارتحال امام راحل (ره) در بسیاری مسائل برای حفظ وحدت و صیانت از کیان نظام نوپای اسلامی سکوت کرده اما همواره در مسائل مهم و محوری و حفظ حقوق اساسی و آزادیهای شرعی و قانونی آراء خود را تقدیم خادمان انقلاب و نظام نموده است.
باعث کمال تاسف است که هم و غم بعضی اشخاص و ارگانهایی که میبایست امنیت جامعه را حفظ کنند صرف بدبین کردن مردم و مسئولین نظام به فقیه عالیقدر میشود و روزنامه های نیمه دولتی بر خلاف نظر قانون و شرع ناجوانمردانه اتهامات ناروا میزنند و در مقابل از درج کمترین دفاع از ایشان طفره میروند.
جناب آقای رئیس جمهور، آیا معنای آزادی و حفظ حیثیت و آبرو و امنیت اجتماعی مصرح در قانون اساسی و شرع مبین همین است ؟ برخورداری شخصیتهای اصلی انقلاب که به دلیل اختلاف سلیقه با مدیریت جامعه در کنار هستند از حداقل حقوق انسانی، معیار و محک سلامت و بزرگواری حکومتهای انقلابی است. امیدوارم که جمهوری اسلامی و به ویژه دولت حضرتعالی از این امتحان الهی سربلند بیرون آیند.
پس از این مقدمه نسبتا طولانی با توجه به اینکه جنابعالی در سفر اخیرتان به قم با فرستادن هیاتی نزد حضرت آیت الله العظمی منتظری اظهار محبت فرمودید و نشان دادید که هنوز سوابق طولانی خود را با ایشان از یاد نبرده اید لازم میدانم حوادث اخیر شهر مقدس قم را فهرست وار برای جنابعالی گزارش نمایم:
1 - در تاریخ 21 بهمن ماه 1371 حضرت آیت الله العظمی منتظری پس از درس خارج فقه جهت تشویق حاضرین به شرکت در راهپیمائی 22 بهمن مطالبی را ایراد فرمودند و در ضمن این مساله را یادآور شدند که خودشان هیچ گاه به انقلاب اسلامی و اهداف عالیه آن پشت نکرده اند، و تمامی صحبت ایشان تا پایان در تاکید همین مطلب و ذکر دلایلی شاهد بر این امر و چند جمله هم در دفاع از خودشان در قبال اهانتها و تهمتهای وارده بوده است که لابد در جریان آن هستید.