آیت‌الله منتظری

شئون روحانیت نبود و بسیاری از روحانیین بی گناه عملا هتک می‎شدند. بدین سبب بسیاری از شخصیتهای انقلاب و نظام و علمای اعلام و من جمله اینجانب چون با تندیهای دادگاه مذکور مخالف بودیم از راههای مختلفی در انحلال آن کوشش نمودیم تا بالاخره منحل شد. ولی پس از مدتی شنیده شد بعضی از آقایان به مرحوم امام (ره) پیشنهاد تشکیل مجدد " دادگاه ویژه روحانیت " را داده اند، که اینجانب به وسیله تلفنگرام به معظم له یادآور شدم که ما از دادگاه روحانیت خاطره خوبی نداریم و ضررآن از نفع آن بیشتر است و به علاوه برخلاف قانون اساسی است خوب است به جای آن برای رسیدگی به کارهای خلاف طلاب و روحانیین در حوزه علمیه قم هیئتی از فضلای با تجربه تعیین شوند تا آنان خودشان رسیدگی کنند و پس از طی مراحل تذکر و توبیخ و تهدید اگر نیاز به محاکمه قانونی باشد خود هیئت، شخص متهم را به محاکم قضائی معرفی کند تا مثل سایرین محاکمه شود، زیرا همه افراد ملت در برابر قوانین کشور مساویند، و حتی اینجانب در آن تلفنگرام نام پنج نفر را به عنوان اعضای هیئت پیشنهاد کردم. یک روز از بیت مرحوم امام به قم نزد اینجانب آمدند و گفتند: این هیئتی را که شما پیشنهاد کرده اید آیا قدرت دارند مثلا فلان شخص را (که فعلا یکی از علما و مدرسین صاحب رساله در قم می‎باشند) احضار و محاکمه کنند؟ معلوم شد طراحان دادگاه ویژه از تاسیس آن منظور سیاسی دارند و تهذیب روحانیت از مفاسد اخلاقی بهانه است، و بالاخره دادگاه ویژه تشکیل شد و کارهائی انجام داد که لابد آقایان کم و بیش شنیده اید.

و پس از رحلت امام راحل (ره) دادگاه ویژه خیلی وسیعتر و با اختیاراتی بیشتر و هزینه هائی هنگفت ادامه یافت، و بیشتر از آن استفاده های سیاسی شده و می‎شود. تعرضهای مکرر و پی در پی و هتک حرمتهائی که نسبت به بعضی مراجع و علمای محترم و بیت و خانواده و فرزندان و افراد دفتر آنان کرده و می‎کنند و بازداشت بسیاری از فضلای مخلص اسلام و انقلاب به بهانه های واهی و محکوم نمودن آنان و یا ارعاب و تهدیدهای بیجا نسبت به آنان از عملکردهای دادگاه ویژه بوده؛ هرچند افراد فاسد و خطا کار را نیز بازداشت و محاکمه کرده اند، ولی متاسفانه کاربرد آن تا حال روی هم رفته به مصلحت روحانیت و اسلام و کشور نبوده است. بسیاری از علما و روحانیین خوب و انقلابی هتک شده اند و در روحیه طلاب جوان علاقه مند به اسلام