صفحه ۱۴۶۷

پای بند قانون اساسی باشد و از آن تخلف نکند.

دلیل چهارم: " دادگاه ویژه " از ناحیه مجلس شورای اسلامی تصویب و تایید نشده، و مقررات آن نیز به تصویب مجلس نرسیده است. مادامی که مقرراتی به تصویب مرکز قانون گذاری کشور نرسد ارزش قانونی ندارد و اجرای آنها جرم محسوب می‎شود. اگر بنا باشد بدون مراجعه به کانون قانون گذاری، قانون تراشی شود خطر استبداد و یا هرج و مرج کشور را تهدید می‎کند. در جهان امروز قانون گذاری فردی و بی اعتنائی به قوه مقننه کشور خاطره سوء حکومتهای استبدادی شاهانه را به یاد می‎آورد و در نتیجه حرمت انقلاب ملت شکسته می‎شود. تخلف از قوانین و مقررات موضوعه کشور علاوه بر اینکه تعدی به حقوق ملت است و آنان را بدبین و مایوس می‎کند، در روابط بین الملل نیز اثر منفی دارد زیرا موجب بی اعتمادی دولتها و شخصیتهای حقوقی و اقتصادی جهان و بالنتیجه انزوای سیاسی و اقتصادی کشور خواهد شد. ضمنا مجلس شورای اسلامی نیز حق ندارد بر خلاف قانون اساسی قانونی را تصویب نماید.

اینک تذکر چند نکته:

نکته اول: معنی ولایت مطلقه فقیه این نیست که مقام رهبری فعال مایشاء باشد و بتواند بدون حساب و کتاب هر کاری انجام دهد و مثلا قانون اساسی و قوانین مصو به کشور یا قوانین اسلامی را نادیده بگیرد. بلکه معنی ولایت مطلقه فقیه اداره کشور بر طبق مصالح عالیه کشور در چهارچوب قوانین اسلامی و قانون اساسی است. چنانچه ولایت مطلقه پیامبر اکرم (ص) نیز بدین معنی است که در چهارچوب احکام خدا ملت را اداره کند.

در این باره قرآن کریم در سوره انعام فرموده است: "ان الحکم الالله " یعنی حکم و فرمان از ناحیه خداست، و در سوره مائده فرموده است: "و ان احکم بینهم بما انزل الله و لاتتبع اهوائهم ان یفتنوک عن بعض ما انزل الله الیک " یعنی بین آنان به آنچه خدا نازل فرموده حکم کن و از خواسته های آنان پیروی نکن و مواظب باش تو را از بعض آنچه خدا نازل کرده باز ندارند.

در سوره نجم در شان آن حضرت فرموده است: "و ماینطق عن الهوی ان هو الاوحی یوحی " یعنی آن حضرت از روی دلخواه سخن نمی گوید و آنچه می‎گوید وحی از جانب خداست.

ناوبری کتاب