تهمتی است که زده میشود؟ این چه جور حرفی است ؟ اگر چنانچه انسان تذکر بدهد یک مساله ای را که احساس میکند ضرر دارد، به ضرر کشور میباشد عقیده ام هست که ضرر دارد، حالا 10 سال دیگر معلوم میشود، به عنوان تذکر بگویم، فرض کن من هم مثل یکی از نماینده های مخالف، این چه جور برخوردیست !! اگر ما جلوی انتقادها و تذکرات را بگیریم و نگذاریم افراد علاقه مند تذکر بدهند و انتقاد بکنند خدای نکرده نظام و کشور سقوط میکند. پیغمبر اکرم با آن عظمتش میفرماید: "اشیروا علی " نظر خود را به من بگویید، ایشان مشورت میکرد "النصیحه لامام المسلمین " وظیفه همه افراد است نه فقط من طلبه. اگر چنانچه انسان چیزی به ذهنش بیاید و نگوید خیانت کرده. این نشد که همه افراد وقتی میبینند ضرره هیچی نگویند. بالاخره ما از این چهار تا بچه ای که راه میافتند پیراهن بیشتر پاره کردیم،توی انقلاب بیشتر بودیم،با انقلاب سر و کار داشتیم، با رهبر انقلاب سر و کار داشتیم، نظر ایشان را میدانیم، با مسئولین محترم کشور روابط داشتیم، میدانیم نظریات را. اینها چه جور برخوردهای بچه گانه است. اینهاست که به نظام و انقلاب ضربه میزند و نماز جمعه ای که پایگاه وحدت است را تضعیف میکند، همه میدانند من در مصاحبه ام هم گفتم، نماز جمعه در ایران بی رودر بایستی موسسش من بودم. من قبل از انقلاب در نجف آباد مان نماز جمعه میخواندم و نماز جمعه مهمی بود که ساواک هم ناراحت بود. بعد از انقلاب هم در همین منزل آیت الله یزدی آمدم خدمت امام عرض کردم آقا، حالا که دیگر قدرت دست خودتان است، این نماز جمعه چقدر عظمت دارد، نمی پذیرفتند. بالاخره هر جوری بود ما به ایشان قبولاندیم و ایشان پیغام دادند به مرحوم آیت الله طالقانی که نماز جمعه را بخوانند، بعد هم نصب ائمه جمعه کردند. نماز جمعه ای که پایه گذارش من بودم، آن وقت توی نماز جمعه مثلا شعار علیه من بدهند؟! البته در تاریخ سابقه باز هم دارد، اینها درست نیست. اگر چنانچه بخواهیم نظام باقی باشد، کشور باقی باشد، باید باب انتقاد صحیح باز باشد، تذکر داده بشود و حرفها گفته بشود، و سعی هم بکنید همیشه کشور با عقل اداره بشود. عقل بر این جوها و احساسات باید غالب بشود. با جو و با این جور چیزها غیر از اینکه اختلاف و بدبینی و دوئیت درست شود چیزی به دست نمی آید. من یقین دارم که ایادی آمریکا و مخالفین به این جور جوسازیها دامن میزنند، این را من یقین دارم و آنها نمی خواهند