صفحه ۱۴۲۶

پیوست شماره 216:

بیانات معظم له در مورد وجوب امر به معروف و نهی از منکر و استحباب اعتکاف مورخه ‏76/8/21 - 11 رجب المرجب 1418در پایان درس خارج فقه

بسم الله الرحمن الرحیم

همانطور که اطلاع دارید ایام البیض در پیش است. کسی می‎گفت روزه که نمی گیریم سحری هم نخوریم ؟

حالا ما خودمان توفیق اعتکاف نداریم اقلا به احترام معتکفین درس را تعطیل کنیم که به اعتکاف بی اعتنایی نشده باشد. سابقا به اعتکاف خیلی اهمیت داده می‎شد. یک وقت من داستانش را نقل کرده ام؛ من و مرحوم شهید مطهری و چند نفر دیگر نزد مرحوم امام خمینی قدس سره در منزل ایشان درسی داشتیم؛ ایشان این را نقل کرد که یک روز 15 رجب که ایام البیض بود، ما در مدرسه دارالشفاء با آقای آقاریحان الله گلپایگانی هم حجره بودیم؛ عصر وقتی که سماورمان را روشن کردیم در ایوان که چای بخوریم دیدیم تمام طلبه ها دارند از حجره ها سر می‎کشند و به ما نگاه می‎کنند؛ تعجب کرده بودند که اینها سماور روشن کرده اند و می‎خواهند چای بخورند، با اینکه ایام البیض است و روزه و عمل ام داوود و اینها.... مثل اینکه طلبه ای در ماه رمضان روزه بخورد چقدر زننده است اینجور عمل ما مستهجن بود پیش طلبه ها و ما را به همدیگر نشان می‎دادند. بعد مرحوم آقای مطهری رحمه الله علیه فرمودند که اتفاقا آن آدمهایی که آنجور خشک مقدس بودند نوعا از آخوندی رفتند و منکر خیلی چیزها شدند، ولی امثال شما بالاخره ماندید.

البته واقعا این اعمال مستحب خوب است کسانی که می‎توانند حتی المقدور انجام دهند. ولی باید اینطور هم نباشد که فقط اعمال مستحب و اینجور اعمال ظاهری را انجام بدهیم اما واقعیات و حقایق زیر پا گذاشته بشود. وظایف بالاتری هم انسانها دارند. این آدمهایی که نوعا به ظواهر خودشان را خیلی ملتزم می‎گیرند -ذکر و دعا و زیارت عاشورا، نماز شب و اینها- خدای ناکرده نمی گویم اینها بد است، خوب است اما یک وظایف مهمتری هم هست. مثلا فرض بگیرید مساله امر به معروف و نهی از منکر یکی از وظایف مهم اسلامی است "و بها تقام الفرائض "؛ اصلا فرائض دیگر وابسته به

ناوبری کتاب