صفحه ۱۳۸۵

باشند، ما حداکثر می‎توانیم یک راهپیمائی بکنیم، یک اظهار تنفری بکنیم، یک فاتحه ای بخوانیم، یک حمدی برایشان بخوانیم؛ اما پنجاه تا کشور اسلامی جمع شدند، اینها قدرت دارند، نفت و گاز که وسیله گردش چرخ صنعت دنیاست دست کشورهای اسلامی است. عربستان و کویت و قطر و همین کشورهائی که در ظاهر ضعیفند اینها مقتدرند، قدرت نفتی دست اینهاست، اما متاسفانه وابستگی دارند و الا پنجاه تا کشور اسلامی می‎توانند فشار بیاورند به کشورهای بزرگ، نه اینکه فقط یک کنفرانس بگیریم، بعد هم از سازمان ملل بخواهیم که این کار را بکند بعد هم بیایند و بگویند نخیر نباید دخالت مسلحانه کرد، مسلمانها آنجا قتل عام بشوند به وسیله اسلحه یوگسلاوی سابق و صربستان، و مسلمانها دستشان خالی باشد و سلاح نداشته باشند؟! اینها مصیبت است که در دنیا می‎گذرد. علی ای حال دولتها وظیفه دارند، هم در مورد مساله هند و هم مساله بوسنی و هرزگوین و هم مساله فلسطین باید اعتراض کنند، در بعضی جاها تهدید به قطع رابطه کنند، مثلا روابط اقتصادیشان را محدود کنند. این مسائل، مسائل خیلی مهمی است که در دنیا می‎گذرد، سکوت کردن روا نیست و گناه است.

من به شما عرض کنم خدا شاهد است که هر چه می‎گویم قصدم خداست و برای انجام وظیفه است، همان سیاستی که مسجد بابری را خراب می‎کند، همان سیاستی که در بوسنی و هرزگوین مسلمانها را قتل عام می‎کند، در فلسطین مسلمانها را شکنجه می‎دهند، زندان می‎کنند، قتل عام می‎کنند، همان سیاست است که در مجامع علمی فقاهت و مرجعیت و روحانیت را تضعیف می‎کند. خراب کردن مسجد بابری خیلی جنایت بزرگی است، نگوئید خوب مسجد آجر است و خشت، نخیر مظهر اسلام است، شعار اسلام است، مرکز اسلام است، به اعتباری که کانون اسلامی است، حمله به آن حمله به اسلام است. حمله به حریم مرجعیت و فقاهت و روحانیت به هر نحوی باشد این هم حمله به اسلام است، مرجعیت شیعه همیشه در وقتهای حساس که حکومتها انحرافاتی داشتند، اشتباهاتی داشتند، حافظ استقلال مسلمین بوده، حافظ اسلام بوده است. مرحوم میرزای شیرازی اعلی الله مقامه با یک فتوایش آن برنامه ای را که قرارداد استعماری ناصرالدین شاه با تالبوت انگلیسی بود به هم زد و ضربه زد به انگلستان، و اینها از همان وقتها به فکر افتادند مرجعیت را کوچک کنند،

ناوبری کتاب