پیوست شماره 200:
بیانات معظم له فقه به مناسبت پیروزی انقلاب اسلامی در افغانستان، در پایان درس خارج مورخه 1371/2/7
از مسائلی که این روزها تا اندازه ای خوشحال کننده است مساله پیروزی برادران ما در افغانستان میباشد. بالاخره بعد از سیزده سال مبارزه و پشتکار و شهید دادن و چهار پنج میلیون آواره، فعالیت و جهادشان بحمد الله به پیروزی رسید و حکومت مارکسیستی کمونیستی افغانستان سقوط کرد. ما ضمن اینکه این پیروزی را به همه برادران و خواهران افغانی و به علما و فضلای افغانستان و به همه مسلمین جهان تبریک عرض میکنیم تذکر میدهیم به برادران که خیال نکنند دیگر کار تمام شده، البته خیلی فعالیت کردند و شهید زیاد دادند، بیش از یک میلیون شهید دادند، افغانیها انصافا پشتکارشان در مبارزات و جنگها که داشته اند قابل تقدیر است ولی خیال نکنند که کار تمام شده است، تازه اول کار است؛ و بایستی مواظب باشند که هدف، حکومت کردن نیست؛ حکومت بایستی وسیله باشد نه هدف. این گروههائی که مبارزه میکردند، اینها همه به اسم اسلام فعالیت میکردند، این همه شهدا برای اسلام شهید شدند، بایستی که حکومت را وسیله ای برای حفظ ارزشهای اسلامی و مقررات اسلام و دستورات اسلام قرار بدهند.
در کارهایشان سیره پیامبر اکرم (ص) و ائمه اطهار (ع) را الگو و نمونه قرار بدهند. غرضشان پیاده شدن اسلام باشد، خدمت به مردم باشد، حالا که پیروز شده اند نخواهند خدای ناکرده از مردم انتقام بگیرند.
ما وقتی که میبینیم پیامبر اکرم (ص) در فتح مکه (با اینکه مکه کانون مخالفت با پیغمبر اکرم بود جنگهای مهمی علیه پیغمبر اکرم به راه انداختند، ابوسفیان و صفوان ابن امیه و همین سران مکه بودند که این جنگها را به راه میانداختند و این همه مسلمانها شهید شدند) وقتی که پیغمبر اکرم مکه را فتح کرد، میشد حساب همه اینها را برسد، اما پیغمبر که نمی خواست انتقام بگیرد، پیغمبر اکرم (ص) فرمود: "ما تظنون انی فاعل بکم " به نظر شما من با شما چه بکنم، گفتند: "اخ کریم و ابن اخ