صفحه ۱۳۷۶

پیوست شماره 200:

بیانات معظم له فقه به مناسبت پیروزی انقلاب اسلامی در افغانستان، در پایان درس خارج مورخه ‏1371/2/7

بسم الله الرحمن الرحیم و به نستعین

از مسائلی که این روزها تا اندازه ای خوشحال کننده است مساله پیروزی برادران ما در افغانستان می‎باشد. بالاخره بعد از سیزده سال مبارزه و پشتکار و شهید دادن و چهار پنج میلیون آواره، فعالیت و جهادشان بحمد الله به پیروزی رسید و حکومت مارکسیستی کمونیستی افغانستان سقوط کرد. ما ضمن اینکه این پیروزی را به همه برادران و خواهران افغانی و به علما و فضلای افغانستان و به همه مسلمین جهان تبریک عرض می‎کنیم تذکر می‎دهیم به برادران که خیال نکنند دیگر کار تمام شده، البته خیلی فعالیت کردند و شهید زیاد دادند، بیش از یک میلیون شهید دادند، افغانیها انصافا پشتکارشان در مبارزات و جنگها که داشته اند قابل تقدیر است ولی خیال نکنند که کار تمام شده است، تازه اول کار است؛ و بایستی مواظب باشند که هدف، حکومت کردن نیست؛ حکومت بایستی وسیله باشد نه هدف. این گروههائی که مبارزه می‎کردند، اینها همه به اسم اسلام فعالیت می‎کردند، این همه شهدا برای اسلام شهید شدند، بایستی که حکومت را وسیله ای برای حفظ ارزشهای اسلامی و مقررات اسلام و دستورات اسلام قرار بدهند.

در کارهایشان سیره پیامبر اکرم (ص) و ائمه اطهار (ع) را الگو و نمونه قرار بدهند. غرضشان پیاده شدن اسلام باشد، خدمت به مردم باشد، حالا که پیروز شده اند نخواهند خدای ناکرده از مردم انتقام بگیرند.

ما وقتی که می‎بینیم پیامبر اکرم (ص) در فتح مکه (با اینکه مکه کانون مخالفت با پیغمبر اکرم بود جنگهای مهمی علیه پیغمبر اکرم به راه انداختند، ابوسفیان و صفوان ابن امیه و همین سران مکه بودند که این جنگها را به راه می‎انداختند و این همه مسلمانها شهید شدند) وقتی که پیغمبر اکرم مکه را فتح کرد، می‎شد حساب همه اینها را برسد، اما پیغمبر که نمی خواست انتقام بگیرد، پیغمبر اکرم (ص) فرمود: "ما تظنون انی فاعل بکم " به نظر شما من با شما چه بکنم، گفتند: "اخ کریم و ابن اخ

ناوبری کتاب