خدای عز و جل نیست و ائمه ما همگی مخلوقین خدای متعال و تحت ربو بیت او قرار دارند، و اینکه مشاهده میکنید ما شیعیان به آثار و یادگارهای پیامبر و ائمه اطهار و بعضی از بزرگان صحابه رسول الله متبرک میشویم علاوه بر آنکه منظور ما از این تبرک، تقرب به سوی حق تعالی و اظهار محبت و مودت نسبت به آنان میباشد خود یک امر فطری و عاطفی است برای هر مسلمانی، و نظیر همین تبرک رایج بین ما در بین صحابه رسول الله و همسران آن حضرت "امهات المومنین " رائج و معمول بوده است، از باب نمونه: کتاب الطبقات الکبری ج 1 ق 2 ص 13 نقل میکند که: " عبدالله بن عمر دست خود را بر منبر شریف رسول الله میگذاشت و سپس بر صورت خود میمالید".
بررسی تهمت تحریف قرآن به شیعیان:
5 - این نسبت کذب محض و افتراء است به ساحت پاک شیعیان. چگونه میتوان آن را باور کرد در صورتی که قرآن صریحا در سوره حجر آیه 9 میفرماید: "انا نحن نزلنا الذکر و انا له لحافظون " یعنی: ما قرآن رانازل کردیم و خودمان آن را (از هر پیش آمدی) حفظ میکنیم.
و از طرفی مخالف اعتقاد علماء شیعه است. در این رابطه تفسیر مجمع البیان که از تفاسیر معتبر نزد شیعه میباشد (ج 1، ص 51) را ملاحظه کنید، در مورد احتمال زیاد شدن چیزی در قرآن چنین مینویسد: "اجماع علماء اسلام بر بطلان چنین احتمالی محقق است " و در مورد احتمال نقصان و کم شدن چیزی از آن گرچه چند نفری از ما شیعیان و گروهی به نام حشویه از اهل سنت میگویند: "در قرآن تغییراتی به شکل کم شدن چیزی از آن رخ داده " ولی آنچه در مذهب ما امامیه پیش علماء مذهب صحیح و مورد اعتماد شناخته شده است همانا بر خلاف آن و خلاف این احتمال است، و مرحوم سید مرتضی (قدس سره) در کتاب جواب مسائل طرابلسیات صریحا این واقعیت را متذکر شده و در جاهای مختلفی از کتاب خود در رابطه با بطلان قول به تحریف قرآن میگوید: "همان گونه که ما از شهرها و حوادث بزرگ تاریخ و کتب مشهور و معروف اطلاع و شناخت یقینی داریم از مجموعه قرآن و صحت و اعتبار آن نیز شناخت و علم داریم...".
.jpg)
