پیوست شماره 197:
سخنان معظم له در پایان درس خارج فقه و پیام ایشان به شیعیان حجاز و منطقه شرقی در ارتباط با فتوای استعماری یکی از اعضای مجلس اعلای افتای سعودی و ایراد برخی اتهامات بر شیعه، مورخه 1370/9/27
مساله ای که اخیرا پیدا شده اینکه همه آقایان توجه دارید در منطقه شرق عربستان (قطیف و احساء و دمام) این قسمتها شیعه نشین است و خداوند تبارک و تعالی ذخائر و معادن و برکاتش را هم آنجا قرار داده، منطقه نفتی عربستان همین قسمت است که شیعه نشین است و متاسفانه حکومت سعودی و آمریکا بر آنجا مسلطند، ذخائر و معادن و ثروت را میبرند و در عین حال بر سر شیعه ها میزنند، اصلا آنها را آدم حساب نمی کنند، و به قدری این روحیه ضد تشیع در آل سعود و همچنین در هیئت حاکمه آمریکا قوی شده که شما دیدید صدام با این همه جنایاتی که کرد و همه از دستش ناراحت و عصبانی بودند برای اینکه در عراق مبادا یک وقت شیعه ها پا بگیرند صدام را ابقا کردند و هرچه فشار از طرف صدام و حکومت بعث به طرف منطقه شیعه بیاید کمتر سر و صدا دارد اما منطقه های دیگر سر و صدایش زیاد است.
این مساله ضد تشیع در حقیقت ضد اسلام است چون حقیقت اسلام همان اسلام مولی امیرالمومنین (ع) و ائمه اطهار (س) است لذا اینها ضد اسلامند البته اسلامی که با آمریکا و سیاستهای استعماری هماهنگ باشد مورد مخالفت آنها نیست، این همه ظلم و تعدی نسبت به شیعه ها روا داشتند به جای خود، اخیرا یک ورقه ای دست ما رسیده است و آن اینکه یکی از مفتی های آنجا حکم کرده به اینکه شیعه ها اصلا کافرند و مشرک و مهدور الدم، ذبیحه اینها حرام است. عبارت این طور است:
فلایحل ذبح الرافضی و لا اکل ذبیحته فان الرافضه غالبا مشرکون حیث یدعون علی ابن ابیطالب دائما فی الشده و الرخاء حتی فی عرفات و الطواف و السعی و یدعون ابنائه و ائمتهم کما سمعناهم مرارا و هذا شرک اکبر ورده عن الاسلام یستحقون القتل علیها کما هم یغلون فی وصف علی (رض) و یصفونه باوصاف لاتصلح الالله کما سمعناهم فی عرفات و هم بذلک مرتدون حیث جعلوه ربا و خالقا و متصرفا