صفحه ۱۲۷۵

عملیات مرصاد با آن که در جنوب بودم، برای اینکه حد اقل به سهم خود در ریشه کن کردن آنها و تقاص خون برادرم سهیم باشم، به غرب کشور رفتم. دیگر مطلب اینکه الان نیز کمافی السابق در هیچ مسئله سیاسی هم نقشی نداشته و ندارم.

من خود را مقلد و مطیع و مرید حضرت امام حفظه الله می‎دانم، لذا اگر بدانم خدای ناکرده وجودم باعث ناراحتی معظم له گردیده، خدای شاهد است لحظه ای بودن خود را در این مکان حرام و نبودنم را طاعت و عبادتی بزرگ و مقبول درگاه پروردگار می‎دانم و طبیعی است هرگز از چنین امری روی گردان نخواهم بود.

در ضمن انتظار این حقیر از شما بزرگواران این بود که صرف نظر از دقت در محتوای نامه، آنرا با لحن دیگری می‎نوشتید، گرچه حضرت آیت الله العظمی منتظری جهت دوام و بقای انقلاب حاضرند از همه چیز و منجمله آبروی خود مایه گذارند، اما نظر به پیوندی که ایشان به لحاظ سوابق خاص مبارزاتی و مجاهدت هایشان با انقلاب و شخص حضرت امام دارند و نقش معروفی که ایشان جهت تثبیت مرجعیت حضرت امام روحی فداه داشته اند، موجب می‎شود این گونه برخوردها خدای ناکرده به اصل نظام و انقلاب لطمه وارد آورد.

در خاتمه تقاضامندم که اگر احیانا بی احترامی ای از این حقیر نسبت به کسی سر زده است بزرگوارانه مرا ببخشند که بعید نیست برخی از افتراهایی که از طرف افراد مغرض به اینجانب زده می‎شد و در جامعه پخش می‎گردید، در تحریک اینجانب تاثیر کرده باشد و مطلبی بر زبان رانده باشم.

توفیق روز افزون شما را در خدمت به اسلام و مسلمین و مستضعفین از خدای بزرگ خواهان و خواستارم.

‏6 اردیبهشت 1368 - نوزدهم رمضان المبارک سعید منتظری ‏

(پیوستهای شماره 172 الی 174 داخل متن کتاب آمده است)

ناوبری کتاب