پیوست شماره 170:
نامه مجدد آقایان کروبی، جمارانی و روحانی به معظم له
در رابطه با پاسخ مبهم حضرت آیت الله منتظری به نامه مدلل و مفصل مورخه 67/11/29 اینجانبان لازم میدانیم نکات زیر را تذکر دهیم:
1 - آیت الله منتظری بدون اینکه موارد خاصی را ذکر نمایند چند مورد از نامه یازده صفحه ای ما را دروغ و تهمت خوانده اند؛ درحالی که بهتر بود مواردی از نامه را که به نظرشان تهمت و کذب بوده مشخص میکردند تا ما دلائل و شواهد و اسناد خود را برای هر مورد ارائه میکردیم.
2 - در نامه ما به مطالب بسیاری اشارت شده بود، چنانچه از ذکر مسائل بسیار دیگری هم خود داری گردیده بود. از طرفی ایشان از میان این همه مطالب مطروحه در نامه، چند مورد نامشخص را خلاف واقع دانسته اند. چه بسیار منطقی مینمود اگر معظم له در خصوص موارد دیگر نامه که به نظر ایشان هم خلاف نبوده توضیح و پاسخ صحیح ارائه میفرمودند، از جمله پاسخ میفرمودند که در خصوص آن همه دفاع از افراد فاسد و جنایتکاری چون سید مهدی هاشمی و باند تبهکار او چه توجیهی دارند؟
3 - در پاسخ ایشان جمله ای است بسیار مبهم که "آقایان انتظار دارند من درک و فهم خود را کنار بگذارم و تسلیم جوسازیها شوم " این قسمت از پاسخ، این مساله را میرساند که مواضع غلطی که از سوی ایشان به طور مستمر ابراز شده و تمامیت نظام را به زیر سئوال برده و از سوئی باعث شده است که حضرت امام به خاطر مصالح عالیه نظام آن موضع قاطع را اتخاذ نمایند، درک و فهم شخص آیت الله منتظری بوده و ایشان هنوز هم بر صحت تحلیلهای خاص و خلاف واقع خود اصرار دارند و از طرفی، طرفداران واقعی نظام و یا کسانی را که با نقطه نظرات ایشان مخالف بوده جوساز یا تسلیم شرائط جو میدانند که البته امید واریم که چنین نظری نداشته باشند.
4 - هنگامی که مخلصین از روی دلسوزی و مصلحت اندیشی، انتقادی سازنده را نسبت به ایشان عنوان کرده و یا به برخی از عیوب و نقصهای موجود در کار ایشان اشارت میکنند، چرا با آنان به چشم دشمن یا افرادی جوساز ساده اندیش و افرادی