آیت‌الله منتظری

پیوست شماره 167:

نامه آقایان کروبی، جمارانی و روحانی به معظم له

محضر مبارک حضرت مستطاب آیت الله العظمی جناب آقای حاج شیخ حسینعلی منتظری دامت افاضاته

با سلام و تحیت، پیش از پرداختن به موضوعات اصلی لازم می‎داند نکاتی را یادآور شود:

الف: از آنجا که یکی از ویژگیهای حضرتعالی صراحت لهجه است، انتظار داریم که از برخورد صریح و دور از مجامله ما نرنجید و آنرا حمل بر جسارت و اسائه ادب نکنید.

ب: این نامه را افرادی به محضر عالی می‎نویسند که در درازای نهضت امام تا پیروزی انقلاب اسلامی و تا به امروز از علاقمندان و وفاداران به شما بوده و اخلاص آنان نسبت به حضرتعالی به ثبوت رسیده است و علاوه بر اعتراف به مقام علمی شما از نظر مقاومت و از خود گذشتگی و تحمل رنج ها و فشارها شما را اسوه و الگوی کم نظیر دوران خفقان رژیم ستم شاهی می‎دانند و در این نگارش جز خیر خواهی و صلاح اندیشی و تذکرات مشفقانه و پیشگیری از ضربه و لطمه ناهنجار به مقام والای آنجناب نظر و اندیشه ای ندارند.

ج: این نامه پس از دیر زمانی بردباری و خویشتن داری در برابر یک سلسله برخوردها و موضع گیریهای سئوال برانگیز جنابعالی که برای ما در خور توجیه نبوده است، به حضرتعالی نگارش شده است. امید است که آن را بر پایه احساسات آنی، جوانی و حساب نشده ما نگذارید و توجه داشته باشید که در پی دیر زمانی اندیشه و بررسی همه جانبه، به تقدیم آن ناگزیر شدیم. با وجود این اگر شیوه نگارش دون شان آن مقام معظم است، پوزش می‎خواهیم چون ما را از آن گریزی نبوده است. والعذر عند کرام الناس مقبول.

د: شما توصیه می‎فرمائید که: "لازم است مردم و کسانی که انتقاد سازنده دارند آزادانه حرفهای خود را بزنند" امید است که به ما به عنوان سربازانی که در راه اسلام و انقلاب اسلامی -ان شاء الله - فداکاری و خدمتگذاری کرده و می‎کنند، این رخصت را بدهید که دور از هرگونه سانسور، انتقاد و نظریه خود را لااقل در نامه ای در بسته، به حضور عالی بنگارند.

اما مسائلی را لازم می‎دانیم با آنجناب در میان بگذاریم و درباره آن با کمال ادب و احترام توضیح بخواهیم بدین شرح است:

1 - برخورد و موضع گیریهای حضرتعالی در ماجرای مهدی هاشمی برای بیشتر دوستان