پیوست شماره 162:
متن کامل مصاحبه معظم له با ستاد دهه فجر،مورخه 1367/10/2
سئوال: در یک نگاه بی پرده و صادقانه اینطور به نظر میرسد که "انقلاب اسلامی " نیز همانند بسیاری از انقلابات معاصر در تحقق شعارها و خواسته های اولیه ناموفق بوده و در مواردی ناگزیر از همان مسیر و شیوه ها استفاده کرده (مانند قبول روابط با غرب، پذیرش نظام بین المللی و...) که سایرین نیز بهره جسته اند. حال به نظر حضرتعالی اشکال اساسی در کجا است ؟ آیا این نظر صحیح است که در جهان بهم پیوسته کنونی باید به جای "انقلاب " به "اصلاح " فکر کرد؟
جواب: بسمه تعالی، اینکه دیده میشود انقلابها معمولا دچار آفتها و بحرانهای داخلی و خارجی میشود و قهرا در تحقق اهداف اولیه و شعارهای اصولی خود موفق نمی شوند یک قانون جبری و الزامی الهی یا تاریخی نیست، بلکه محصول شیوه و عملکرد مسئولین و مدیران آن میباشد، و در انقلاب ما چون هدف پیاده شدن موازین اسلامی و ضوابط دینی و اخلاقی و حفظ حرمتها و حفظ حقوق محرومین بود و پشتوانه آن نیز ایمان و اعتقاد مردم و هماهنگی همه اقشار ملت بود اگر همان هدف تعقیب میشد و همان ایمان و اعتقاد مردم و هماهنگی آنان حفظ میشد به یقین انقلاب مسیر خود را طی میکرد و روزبروز شکوفاتر میشد؛ ولی متاسفانه ما به جای عمل و حفظ ارزشها، بیشتر شعار دادیم و به جای بها دادن به مردم و حفظ آنان در صحنه روزبروز نیروی عاقل و فعال آنان را ناراضی و منزوی و از صحنه کنار زدیم، قهرا کارمان به جائی رسید که برای حفظ خود ناچار باید عملا بر خلاف شعارهای اولیه خود قدم برداریم و همه ارزشها را فراموش کنیم.
بنابر این " انقلاب " یک واقعیت است و برای تغییر نظامات طاغوتی و استکباری چاره ای جز انقلاب و دگرگونی همه جانبه نیست و تنها "اصلاح " چیزی را تغییر نمی دهد، چون اساس این نظامات خراب است. گرچه میزان موفقیت و پیروزی همه جانبه انقلابها منوط به رشد فکری و عقلانی ملتها، شیوه و عملکرد و صداقت