آیت‌الله منتظری

پیوست شماره 146:

ارسال یادداشت معظم له برای امام خمینی در ارتباط با قضایای سال 65 و 66

1 - من شاگرد حضرتعالی بوده ام و صراحت لهجه را از حضرتعالی یاد گرفته ام و اهل تملق و بازی با الفاظ و عبارات نیستم.

2 - در همه مراحل با حضرتعالی و انقلاب بودم و خود را از انقلاب جدا نمی دانستم و در شرائط حساس و سخت حافظ الغیب حضرتعالی بودم. همیشه تابع بوده ام واز خود داعیه ای نداشتم ولی متاسفانه گفته شد:"مگر ما چند امام داریم " یا گفته شد: "مسائل مملکت مسئول دارد".

3 - چون همیشه در متن انقلاب بوده ام مراجعات و توقعات از من زیاد است، مخصوصا که به حضرتعالی کمتر دسترسی دارند.

4 - اگر مصلحت می‎دانید به من بفرمائید بروم کنار سراغ درس و بحث، و ممنون هم می‎شوم و قهرا به مراجعین باید بگویم بناست من دخالت نکنم، و یا بالاخره نمی شود از همه مسائل و تصمیمات و کارها بی اطلاع باشم و حق تذکر و اعتراض خصوصی هم نداشته باشم و فقط وظیفه ام توجیه کارها باشد. الشاهد یری ما لایری الغائب، کارهای خلاف و تضییع حقوقی را مشاهده می‎کنم که راه جبران هم دارد و می‎دانم که خود حضرتعالی هم سیاستی را که در آن صداقت و انصاف و حفظ حدود و حقوق در آن نباشد قبول ندارید.

5 - من اجمالا خطی را مشاهده می‎کنم که درصدد تضعیف من است و می‎خواهند آنچه را به من مربوط است لکه دار کنند و حتی کار به جائی می‎رسد که دستور می‎دهند نمایندگان من را در زندانها راه ندهند با اینکه آنان هدفی جز بررسی امور رفاهی زندانیان ندارند. مدارس مرا با بیش از دو هزار طلبه که از اوائل انقلاب پایه گذاری شده بود و در خط انقلاب و حضرتعالی بودند و بیش از چهارصد شهید تا حال داده است و خلاصه کادرساز انقلاب بود به بهانه های واهی و به نام نگرانی حضرتعالی کوبیدند و مخالفین را خوشحال کردند. من احساس می‎کنم که دستهائی