آیت‌الله منتظری

پیوست شماره 145:

نامه معظم له به امام خمینی عملکرد ناپسند وزارت اطلاعات و بازداشت و زیر سئوال بردن نیروهای انقلاب

محضر مقدس آیت الله العظمی امام خمینی مدظله العالی

پس از سلام و تحیت و دعا برای سلامت و طول عمر و توفیق بیشتر حضرتعالی

بعرض می‎رساند: بنا داشتم یکباره سکوت کنم و هر چه باداباد تسلیم قضاء و قدر حق مطلق شوم، ولی در اثر ناراحتی قهری و ابتلا به بی خوابی و تشتت افکار تحت فشار روحی قرار گرفتم، و چاره ای جز توسل به نوشتن نامه ندیدم، و می‎بخشید که باز ناچارم بی پرده و با صراحت با حضرتعالی سخن بگویم؛ فرضا من و امثال من نسبت به سید مهدی در اشتباه بودیم، ما مدعی عصمت نیستیم و "کفی المرا نبلا ان تعد معائبه ".

یاد دارم حضرتعالی حدود بیست روز قبل از عزل بنی صدر در نزد من از او تمجید و دفاع فرمودید، اما متاسفانه سید مهدی "به قول خودش منحرف " یکدفعه شد معصوم و همه حرفهای او شد وحی منزل، با پخش مصاحبه پر از دروغ او و پخش مصاحبه بدتر آقای ری شهری مدرسه هائی که زیر نظر من با حدود یکهزار و پانصد نفر طلبه خوب در خط انقلاب با آن همه شهید و مجروحش که در مقاطع حساس مدافع خط انقلاب و خط حضرتعالی و دولت بودند و ضد انقلاب و محافظه کاران و حتی خط جامعه مدرسین از آنها دل خوشی نداشتند به لجن کشیده شد، و در حوزه قم خط انقلاب و بچه های پر تحرک، پوچ و محکوم قلمداد شدند؛ در بعضی مدارس قم علی ما نقل، طلبه ای را به خاطر شرکت در تشییع جنازه شهدا از مدرسه اخراج کردند، ولی تنها مدرسه رسول اکرم من که زیر نظر آقای صلواتی اداره می‎شد متجاوز از شصت شهید داشته است.

و بیت من که مورد توجه همه طبقات و در حقیقت شعبه بزرگی از بیت حضرتعالی محسوب می‎شد زیر سئوال برده شد، و به نام حضرتعالی و ترضیه خاطر حضرتعالی با من در حد یک سفیه محجور که نسبت به مدارس و برنامه ها و اداره بیت و محافظ و