روش تدریس اساتید
س: لطفا راجع به روش تدریس اساتید برجسته حوزه علمیه اصفهان در آن زمان و تمایزی که روش آنها داشت، مثلا خلاصه درس را قبلا میگفتند یا نه، و نیز سطح فکر سیاسی -اجتماعی آنان و جو سیاسی حوزه اصفهان اگر مطالبی در خاطرتان هست بفرمایید.
ج: در روش تدریس اساتید تمایز خاصی نبود، البته تفاوتهای جزئی وجود داشت، مثلا حاج شیخ محمد حسن که شرح لمعه میگفت معمولا از روی کتاب میخواند و از خارج کم مطلب میگفت، ولی حاج شیخ محمدعلی حبیب آبادی مطالب را از حفظ میگفت و بیان او به گونه ای بود که اگر کسی خواب هم بود از خواب بیدار میشد، بقیه این جور نبودند، آقای حاج سید علی اصغر برزانی هم که ما پیش ایشان رسائل را شروع کردیم تقریبا بین سطح و خارج درس میگفت، تقریرات آقای نایینی را که آن زمان چاپ نشده بود تقریبا در درس میگفت و ما آن زمان تعجب میکردیم که این همه علم را ایشان از کجا آورده است !
اوضاع سیاسی حوزه اصفهان
در آن زمان طلبه کم بود، فشار رضاخان بر روحانیت بسیار زیاد بود، آنها را اذیت میکردند عمامه هایشان را بر میداشتند، مسائل سیاسی در حوزه اصفهان مطرح نبود، طلبه ها دنبال روزنامه و این جور چیزها اصلا نبودند، یک وقت یادم هست گفتند یک رادیو آورده اند در خیابان چهارباغ داخل یک قهوه خانه، آنجا افرادی میروند به اسم چای خوردن رادیو گوش میدهند، من هم یک شب رفتم آنجا -چای یکی ده شاهی بود یک چای خوردم که ببینم رادیو چیه ؟ یک رادیو آن وسط گذاشته بودند شاید هزار نفر آمده بودند که رادیو را ببینند، ما تازه اسم رادیو را میشنیدیم؛ خواندن روزنامه هم بین مردم و طلبه های حوزه مرسوم نبود، مسائل سیاسی هم مطرح نبود، اگر هم بود در سطح بعضی بزرگان مطرح بود، در محیط ما و سطح ما اینها هیچ مطرح نبود.