میرزا حسین " نزدیک "مسجد سید"، آن وقتها که ماشین و این چیزها نبود بر فرض اگر هم بود ما پولش را نداشتیم، پیاده شاید چند کیلومتر میرفتیم استاد نیامده بود، خلاصه خیلی وقتها میشد استاد گیرمان نمی آمد؛ استادی که نسبتا منظم داشتیم در مدرسه جده بزرگ مرحوم آیت الله حاج شیخ محمدحسن عالم نجف آبادی متوفای سال 1384 ه. ق، مدفون در تکیه کازرونی تخت فولاد اصفهان. بود، که "معالم "، یک مقدار "شرح لمعه "، یک مقدار " قوانین "، یک مقدار "رسائل " و یک مقدار "مکاسب " را خدمت ایشان خواندیم، ایشان درسش خیلی منظم بود، خدا رحمتش کند، این طور که من شنیدم ایشان شصت سال شرح لمعه را درس گفته بود، نقل میکردند که مرحوم آیت الله حاج سید احمد خوانساری پیش ایشان شرح لمعه را خوانده بوده، خیلی بعد ما هم پیش ایشان شرح لمعه را خواندیم، ضمنا نزد حضرات حجج اسلام والمسلمین آقایان حاج سید عباس صفی و حاج آقا مصطفی فقیه ایمانی و حاج آقا حسین نظام الدینی کچویی و حاج شیخ محمدتقی هرندی نیز قسمتهایی از شرح لمعه را خواندم؛ غرضم این است که این چهار پنج سال در اصفهان وضعمان این بود.
س: فرمودید در زمانی که شرح لمعه را تحصیل میکردید درسهای سطوح پایین را هم تدریس میفرمودید، از شاگردان آن دوره خود آیا کسانی را به یاد دارید؟
ج: نه، یادم نیست، بعضی از شاگردهای قم را یادم هست ولی اصفهان را یادم نیست، در اصفهان یک پیرمردی بود از اهالی "سده " به اصطلاح این زمان " خمینی شهر "، اسمش ملاعبدالرحمن بود خدا رحمتش کند حدود هشتاد و پنج سال داشت، میآمد پیش من درس صرف میر میخواند، به ایشان میگفتم: ملاعبدالرحمن، تو درس برای چه میخوانی ؟ میگفت من باید درس بخوانم مجتهد بشوم !