صفحه ۵۸

میرزا حسین " نزدیک "مسجد سید"، آن وقتها که ماشین و این چیزها نبود بر فرض اگر هم بود ما پولش را نداشتیم، پیاده شاید چند کیلومتر می‎رفتیم استاد نیامده بود، خلاصه خیلی وقتها می‎شد استاد گیرمان نمی آمد؛ استادی که نسبتا منظم داشتیم در مدرسه جده بزرگ مرحوم آیت الله حاج شیخ محمدحسن عالم نجف آبادی متوفای سال 1384 ه. ق، مدفون در تکیه کازرونی تخت فولاد اصفهان. بود، که "معالم "، یک مقدار "شرح لمعه "، یک مقدار " قوانین "، یک مقدار "رسائل " و یک مقدار "مکاسب " را خدمت ایشان خواندیم، ایشان درسش خیلی منظم بود، خدا رحمتش کند، این طور که من شنیدم ایشان شصت سال شرح لمعه را درس گفته بود، نقل می‎کردند که مرحوم آیت الله حاج سید احمد خوانساری پیش ایشان شرح لمعه را خوانده بوده، خیلی بعد ما هم پیش ایشان شرح لمعه را خواندیم، ضمنا نزد حضرات حجج اسلام والمسلمین آقایان حاج سید عباس صفی و حاج آقا مصطفی فقیه ایمانی و حاج آقا حسین نظام الدینی کچویی و حاج شیخ محمدتقی هرندی نیز قسمتهایی از شرح لمعه را خواندم؛ غرضم این است که این چهار پنج سال در اصفهان وضعمان این بود.

س: فرمودید در زمانی که شرح لمعه را تحصیل می‎کردید درسهای سطوح پایین را هم تدریس می‎فرمودید، از شاگردان آن دوره خود آیا کسانی را به یاد دارید؟

ج: نه، یادم نیست، بعضی از شاگردهای قم را یادم هست ولی اصفهان را یادم نیست، در اصفهان یک پیرمردی بود از اهالی "سده " به اصطلاح این زمان " خمینی شهر "، اسمش ملاعبدالرحمن بود خدا رحمتش کند حدود هشتاد و پنج سال داشت، می‎آمد پیش من درس صرف میر می‎خواند، به ایشان می‎گفتم: ملاعبدالرحمن، تو درس برای چه می‎خوانی ؟ می‎گفت من باید درس بخوانم مجتهد بشوم !

ناوبری کتاب