فصل نهم " دفاع مقدس " (1367 - 1359 ه. ش)
تجاوز نظامی عراق به ایران
س: در دنباله جریانات بپردازیم به حوادث مربوط به جنگ، حضرتعالی که از نزدیک در جریانات و حوادث کشور بودید بفرمایید علت شروع جنگ ایران و عراق چه بود، و آیا در آن ایام امکان نداشت از وقوع جنگ جلوگیری شود؟
ج: عقیده بعضی این است که واقعیات را نباید گفت، ولی من عقیده ام این است که همیشه واقعیات را باید گفت ولو به ضرر خود انسان باشد؛ یاد مزاحی از مرحوم آیت الله حاج سید علی نجف آبادی افتادم، ایشان راجع به متلک میگفت: "اگر متلک به ذهن انسان آمد باید بگوید ولو به ضرر خودش باشد اگر نگوید به عالم متلک خیانت کرده است !"؛ واقعیات تاریخ را اگر انسان نگوید به تاریخ و در حقیقت به نسل آینده خیانت کرده است، وقتی که انقلاب پیروز شد یک غرور مخصوصی هم بیت امام (رحمه الله علیه) و هم ما و هم دیگران را فرا گرفت، اصلا در ذهن همه این بود که گو یا عالم را مسخر کرده ایم، ما میگفتیم مساله مساله اسلام است و ایران و عربستان و سایر کشورها ندارد، انقلاب اسلامی است و امام هم رهبر جهان اسلام است، ما هم حامیان اسلامیم؛ البته پیامبر اکرم (ص) هم در زمان خود به همه دنیا و سران کشورها نامه نوشت اما در موقع و زمان خاص خودش این کار را انجام داد.در ایران وقتی شاه فرار کرد و انقلاب پیروز شد و کشور در اختیار انقلابیون قرار گرفت این حالت غرور را برای همه ایجاد کرد و لذا در بعد سیاست خارجی شعارها همه بر اساس صدور انقلاب و اینکه انقلاب مرز نمی شناسد و این قبیل مسائل متمرکز بود، این شعارها کشورهای همجوار را به وحشت انداخت و این فکر برای آنها ایجاد شد که اینها به این شکل که پیش میروند فردا نوبت ماست، وقتی یاسرعرفات در آن زمان به ایران آمد و این حالت و روحیه مردم ایران را دید گفت فلسطین فتح شد! برای او این حالت و احساسات مردم ایران خیلی فوق العاده بود، کشورهای همجوار واقعا به وحشت افتادند و در برابر جمهوری اسلامی موضع گرفتند و کشورهای غربی نیز آنان را تحریک کردند، روی