صفحه ۵۱۸

و اصلا مقامات دنیوی برای من بی ارزش است ". این مطلب خیلی برای آقای محفوظی تازگی داشت، بعد از طرف هیات امنا یک نوشته آوردند و من زیر آن متن نوشتم: "آنچه اکثریت هیات امنا مرکز مذکور به مصلحت آن تشخیص دهند با حفظ استقلال و موقعیت آن مورد تایید اینجانب می‎باشد" (پیوست شماره 83)، و این را هم برای این نوشتم که این تشکیلات متوقف نشود، البته آنها آن وقت به دنبال این هدف بودند که برای حل مشکل خودشان به صورت رسمی مرا از ریاست عالیه آنجا خلع کنند، بالاخره در اساسنامه این تشکیلات من هم موسس بودم و هم ریاست عالیه هیات امنا را داشتم و الان نیز مطابق قانون ریاست عالیه آنجا به عهده من می‎باشد.

اما مدرسه امام محمدباقر(ع) از نظر وقفنامه تولیتش با آقای حاج سید حسن دیباجی است فقط نظارتش با من است، من چندتا مدرسه در قم داشتم بعد که دیدم در این بحرانها افتاد گفتم من اصلا دخالت نمی کنم هر کار خواستند بکنند و آنها را به آقای امینی تحویل دادم (پیوست شماره 90)؛ با اینکه پایگاه انقلاب در قم همین مدارس بود. مدرسه رسول اکرم (ص) هم اصلا ملک من بود، پول آن را من دادم وسند آن هم به اسم من و آقای مشکینی بود.

تاسیس دادگاه عالی

س: گو یا حضرتعالی دادگاهی در قم تاسیس فرمودید به عنوان "دادگاه عالی " تا برخی از پرونده های سنگین از مراکز استانها و شهرستانها برای صدور حکم نهایی به این دادگاه فرستاده شود، انگیزه و هدف از تشکیل این دادگاه را بفرمایید.

ج: این جمله معروف است که می‎گویند "مهم تر از انقلاب نگهداری از آن است "، آنها که می‎خواهند انقلابی را به ثمر برسانند از قبل نیروها و برنامه هایی را برای پس از پیروزی تدارک می‎بینند، سازندگی پس از انقلاب خیلی مهم است اما ما به عنوان روحانیت برای این مرحله برنامه و نیرویی را آماده نکرده بودیم، انقلاب اسلامی به سرعت پیروز شد و عظمت انقلاب همه را غافلگیر کرده بود؛ تشکیلات قضایی هم یک بخش عمده از کارهای پس از پیروزی انقلاب بود. من بارها این مطلب را گفته ام که

ناوبری کتاب