صفحه ۲۸۴

اقامه نماز جمعه در نجف آباد

س: حضرتعالی در نجف آباد مدتی نماز جمعه اقامه می‎فرمودید؛ بفرمایید آیا شروع آن در همین زمان بود یا در موقعیتی دیگر، و اصولا فلسفه شروع این فریضه سیاسی -عبادی بر اساس چه ضرورت و چه مبنایی بود؟

ج: من در نجف آباد در مسجد جامع (مسجد میدان) نماز جماعت می‎خواندم، برای طلبه ها هم در مدرسه درس و بحث داشتم. نماز من بخصوص در ماه رمضان خیلی شلوغ می‎شد. به نظرم رسید اکنون که شرایط هر چند در حد محدود فراهم است بی شبهه نیست که نماز جمعه اقامه نکنیم، به همین جهت با شروع ماه رمضان در مسجد جامع نجف آباد نماز جمعه را شروع کردم؛ خطبه ها داغ و تند بود و مسائل و مشکلات جهان اسلام را در آن مطرح می‎کردم، افراد علاقه مند و انقلابی از اصفهان و جاهای دیگر در این نماز شرکت می‎کردند، روزهای جمعه ماشین سواری و مو تور و دوچرخه سرازیر می‎شد به طرف نجف آباد. در آن زمان سرهنگ صدقی - رئیس ساواک اصفهان - به مرحوم پورنمازی گفته بود: " منتظری به اسم نماز جمعه یک پایگاه سیاسی در نجف آباد درست کرده است ". یک دفعه نیز مرا به ساواک اصفهان احضار کردند و با سرهنگ صدقی مواجه شدم و سئوالاتی از من داشت.

یک روز نیز با علمای اصفهان یک جلسه گرفتیم، ده بیست نفر از روحانیون بودند، در آن جلسه راجع به ضرورت تشکیل نماز جمعه صحبت کردم و گفتم تشکیل نماز جمعه باعث عظمت و شوکت اسلام است؛ بالاخره با اصرار من آقای حاج سید جلال الدین طاهری قبول کردند که ایشان هم در اصفهان نماز جمعه را شروع کنند. آقای طاهری هم هر وقت به مشکلی برخورد می‎کرد می‎گفت: "این نماز جمعه را شما به گردن من گذاشتید".

بالاخره این دو نماز جمعه اثر بسیار خوبی در آگاهی و رشد سیاسی مردم آن منطقه داشت؛ البته در آن زمانها افراد دیگری نظیر آقای حاج آقا رحیم ارباب و آقای غروی هم نماز جمعه می‎خواندند اما به این شکل شلوغ نمی شد، نماز جمعه مرحوم ارباب در قریه "گورتان " اقامه می‎شد، ایشان نماز جمعه را واجب تعیینی می‎دانست و خطبه ها

ناوبری کتاب