صفحه ۲۴۹

هم در حکم یک دیپلمات بود.پس از جنگ دوم جهانی،سازمان ملل متحد کمیسیون حقوق بین الملل خود را مامور تهیه یک قرارداد عمومی و جهانی در خصوص روابط سیاسی بین دول جهان نمود پس از سالها بحث و بررسی،طرح پیشنهادی این کمیسیون مشتمل بریک مقدمه و 53 ماده و 2 پروتکل (نحوه اجرای عهدنامه) از طریق مجمع عمومی شرکت کننده در کنفرانس وین، با عنوان "پیمان وین " به تصویب اعضا رسید و از تاریخ پنجم مارس 1965 مطابق با ‏1343/12/14 در مورد ایران لازم الاجراء گردید. کاستیهای پیمان وین در سال 1967 باحفظ طرح کلی مرتفع گردید و در 79 ماده از جانب سازمان ملل متحد پیشنهاد داده شد و به تصویب رسید. دو ماده از این پیمان جدید مورد اعتراض حضرت امام خمینی (ره) قرارگرفت. در این رابطه آیت الله خمینی هم اعلامیه داد و هم سخنرانی کرد، اعلامیه های ایشان به وضع خوبی پخش شد، آن روز شصت هزار از اعلامیه ایشان چاپ شد، شصت هزار آن روز خیلی بود، و اکیپهایی آنها را در همه جا پخش کردند، در تهران شبانه در همه خانه های کله گنده ها، سرهنگها و سرلشکرها و سرتیپها و همه امرای ارتش انداختند، آن روز رژیم خیلی وحشت کرده بود، برای هر محله اکیپهایی تعیین شده بودند. آقای حاج مهدی بهادران مرحوم حاج مهدی بهادران از چهره های فعال هیاتهای موتلفه اسلامی در سال 1343 بود که بعد از اعدام انقلابی حسنعلی منصور مدتها متواری شد. ایشان در سال 1376 پس از یک دوره طولانی انزوا ازدنیارفت و حضرت آیت - الله العظمی منتظری نیز برای خانواده ایشان پیام تسلیتی ارسال داشتند. از افرادی بود که در این جریان خیلی فعال بود. و این گونه نبود که به یک نفر مثلا صدتا اعلامیه بدهند، به یک نفر پنج تا می‎دادند بعد که آنها را پخش می‎کرد تعداد دیگری به او می‎دادند. در این سخنرانی آمده بود اگر چنانچه یک گروهبان آمریکایی شاه ایران را زیر بگیرد مصونیت سیاسی دارد، اما اگر شاه ایران یک سگ آمریکایی را زیر بگیرد مصونیت ندارد. خلاصه این اعلامیه خیلی اعلامیه جامعی بود، و آنچه مهمتر بود این که در یک شب در همه خانه های کله گنده ها اعلامیه آقای خمینی پخش شده بود، این کار حکایت از یک تشکیلات خیلی وسیع می‎کرد که آنها خیلی از آن وحشت داشتند، روی این اصل دیگر آنها نتوانستند تحمل کنند و آقای خمینی را به ترکیه تبعید کردند.

س: وقتی این بار آیت الله خمینی را دستگیر کردند قم و جاهای دیگر شلوغ نشد؟

ج: نه، چندان شلوغ نشد حتی آقای خمینی را هم که گرفتند مثل آن دفعه مردم قیام نکردند، البته مردم خیلی ناراحت بودند اما به آن معنا که در خیابانها بریزند نشد.

ناوبری کتاب