تحصن در مسجد بازار نجف آباد در اعتراض به بازداشت امام
س: ظاهرا در اعتراض به بازداشت امام در خرداد سال 1342، به پیشنهاد حضرتعالی مردم و علمای نجف آباد تحصن هفت روزه ای را ترتیب دادند؛ اگر ممکن است جزئیات آن را توضیح دهید.
ج: آیت الله خمینی در عاشورای همان سال "سیزدهم خرداد 42" در مدرسه فیضیه سخنرانی کوبنده ای علیه دستگاه انجام دادند. آن زمان در ایام محرم و صفر و ماه رمضان من میرفتم نجف آباد، در نجف آباد شنیدم که ایشان در مدرسه فیضیه سخنرانی داغ و تندی کرده و ایشان را بازداشت کرده اند؛ بلافاصله رفتم در مسجد بازار، ائمه جماعت را خبر کردم آمدند، گفتیم اینها به حریم مرجعیت اهانت کرده اند ما از این مسجد تکان نمی خوریم تا اینکه خبری از آقای خمینی و علمای دیگر که گرفته اند به دست بیاوریم، آقای قمی را هم از مشهد گرفته بودند، آقای محلاتی را هم از شیراز گرفته بودند، بعضی از علما و فضلای دیگر را هم گرفته بودند، بالاخره ما در مسجد بازار نجف آباد متحصن شدیم و مردم هم به دنبال ما آمدند، همه طبقات حتی اداریها و فرهنگیها هم در آن تحصن شرکت کردند و اجتماع عجیبی بود، هفت شبانه روز ما در مسجد بودیم، مسجد پر از جمعیت بود، همه چیز میگفتیم، منبریها منبر میرفتند و به عنوان نصیحت خطاب به دستگاه میگفتند شما اشتباه میکنید روحانیت و مرجعیت است که همیشه کشور را حفظ کرده اسلام را حفظ کرده، و الان به حریم مرجعیت اهانت شده است، آقای حاج آقا باقر تدین آن روز یک منبر داغ رفت، یک روز هم من مشغول صحبت بودم از اصفهان حدود صدنفر یا بیشتر کماندو آمدند یکدفعه داخل مسجد شدند، من دیدم مردم دارند وحشت میکنند و به آنها نگاه میکنند، فورا گفتم مردم اینها هم مسلمانند، اینها هم ایرانی هستند،اینها هم از اینکه میبینند کشور به اینجا رسیده و روحانیت و دین دارد زیر پا گذاشته میشود ناراحتند، اینها هم مثل شما عزادار امام حسین (ع) هستند، و با این صحبتها ترس مردم را ریختم؛ آنها هم مقداری نشستند و جرات نکردند چیزی بگویند و رفتند. برای مردم این تحصن آن قدر قداست پیدا کرده بود که یکی از رعیتها آمد و گفت آقا آب کشاورزی