درسشان خیلی عنایت به رجال داشتند و این طور که از ایشان نقل میکردند -البته من از خودشان نشنیدم - گفته بودند آن زمان که من در بروجرد درس میگفتم بعضی افراد را میدیدم که خیلی از مسائل دقیق را درک نمی کنند، اما رجال چون جنبه تاریخی دارد همه میفهمند، این سبب شد که من برای اینکه درس دایر باشد و همه عنایت داشته باشند هر روز یکی از شخصیتهای رجال را مطالعه میکردم و در درس خصوصیاتش را میگفتم، ایشان در این زمینه از بس مطالعه کرده بود یک تخصصی پیدا کرده بودند، بعد ایشان [اسانید] " کافی " و " تهذیب " و " من لایحضر " را تنظیم کرده بودند که این آخرها آقای حاج میرزا مهدی صادقی تبریزی به صورت ناقص آن را چاپ کرد اما آستانه حضرت رضا(ع) بنا بود به صورت کامل آن را چاپ بکند که آقای حاج میرزا حسن نوری (رحمه الله علیه) متصدی آن بود -چون به خط ایشان نوشته شده بود- منتها ایشان تصادف کرد و از دنیا رفت، حالا من نمی دانم آستانه حضرت رضا(ع) مشغول چاپ آن هست یا نه کتاب "اسانید" به خط مرحوم آقای نوری از طرف آستانه حضرت رضا(ع) چاپ و منتشر شده است.؛ مرحوم آیت الله بروجردی این "اسانید" را به ترتیب حروف تهجی منظم کرده بود و عقیده اش این بود که مشکلات رجالی از داخل خود "اسانید" به دست میآید و حل میشود، عنایت داشتند که مثلا در کافی اسامی روات به همان گونه که آمده ثبت گردد، مثلا یک جا نوشته "محمد بن عبدالجبار الصهبانی " یک جا نوشته "عن الصهبانی " یک جا آمده " محمدالصهبانی " اینها پشت سرهم که بیاید بعضی شارح بعضی دیگر میشود.
دیگر اینکه سلسله روات تا امام معصوم که پشت سرهم قرار میگرفت در مقایسه با هم اگر سقطهایی در سلسله بعضی سندها بود مشخص میشد و به این ترتیب طبقات روات معین میشد؛ مثلا میبینی پنجاه روایت پشت سرهم دارد "احمد بن ادریس عن محمد بن عبدالجبار الصهبانی عن الحسن بن محبوب عن ابی حمزه "، یک جا نوشته مثلا "عن الصهبانی عن ابی حمزه "، معلوم میشود که اینجا "ابن محبوب " از وسط افتاده است،ایشان روی همین ترتیب در "و شنوه ""وشنوه " روستایی است ییلاقی در اطراف قم از بخش کهک که مرحوم آیت الله بروجردی در ایام تابستان به خاطر گرمی هوای قم به آنجا تشریف میبردند. شروع کرده بودند یک