صفحه ۸۰

"مائل" جمع "مآل" و از ماده "أول" است؛ یعنی: سرانجام و فرجام کارها، نتیجه و عاقبت هر چیزی.

(و احاطة بحوادث الدهور)
(و به حوادث روزگار احاطه داشته است.)

خداوند از اول می‎دانسته که این عالم، عالم حادثه هاست و وقایع و حوادث به گونه ای خواهد بود که بالاخره پیامبری به نام حضرت محمد(ص) موجود خواهد شد و اشرف مخلوقات و کامل ترین انسانها خواهد بود؛ و چون خدا از همان ازل به این حوادث احاطه داشته است، پیغمبراکرم (ص) را برای خود برگزید و انتخاب کرد؛ و در حقیقت چون پیامبر مظهر انسان کامل است، هدف غایی خلقت بوده و هدف غایی از همان اول در نظر بوده است.

(و معرفة بمواقع المقدور [الامور])
(و به سرنوشت موجودات شناخت و آگاهی داشته است.)

"مقدور" یعنی: مقدرات خدا؛ "بمواقع المقدور" یعنی: به جایگاه مقدرات. خداوند متعال از همان ابتدا علم داشته است به این که مقدرات این عالم هر کدام چه موقعیتی دارند و هر موجودی چه سرنوشتی دارد؛ از همان اول می‎دانسته که مثلا یکی پیغمبر(ص) می‎شود و یکی هم ابوسفیان و ابوجهل در مقابل او؛ یکی امام حسین (ع) می‎شود و یکی هم شمر؛ به این مطالب از ابتدا قبل از خلقت انسان آگاهی داشته است.

پس این که می‎گوییم قبل از خلقت آدم، خدا پیامبر(ص) را انتخاب کرده است، معنایش این است که خدا از ازل می‎دانسته که آن میوه

ناوبری کتاب