محتاج به خدا هستند و بی نیاز از او نمی توانند زندگی کنند؛ و لذا در روایات زیادی دیده میشود که برای اثبات خالق حکیم ویکتا به نظم موجود در عالم هستی استدلال شده است.از باب نمونه، در روایت پنجم اصول کافی، کتاب التوحید، باب "حدوث العالم" آمده: "... فلما رأینا الخلق منتظما والفلک جاریا و التدبیر واحدا... دل صحة الامر... علی ان المدبر واحد..." همچنین در روایات: 1، 2، 3 و 4 همین باب، به مسأله نظم جاری در نظام خلقت اشاره شده است. پس یکی از اهداف خلقت، تثبیت دعوت خداست که توسط انبیاء و اولیائش صورت میپذیرد.
فلسفه ثواب و عقاب
(آنگاه خدا ثواب و پاداش را بر اطاعت خود، و مجازات و کیفر را بر معصیت خود قرار داد.)
این کلام حضرت با دو جمله بعدی آن که راجع به فلسفه ثواب و عقاب است در نهج البلاغه، حکمت 368 نیز آمده است.
"ذیادة" از ماده "ذود" به معنای دورکردن و دفع کردن است، و در اصل "ذوادة" بوده از باب "ذاد، یذود". یعنی: خدا میخواهد دور کند بندگانش را از این که کارهایی که موجب غضب خداست انجام دهند. این که خدا بر اطاعتش ثواب قرار میدهد و بر معصیتش عقاب و عذاب وضع