خداوند اراده کرده که قدرت خود را در مقام ایجاد با همه عظمت و بزرگی آشکار سازد.
(و برای این که در مخلوقات روحیه تعبد ایجاد شود.)
وقتی مردم ببینند خدایی هست که سرچشمه این همه کمال و لطف و نعمت است، روحیه تعبد در آنها ایجاد خواهد شد؛ و این روحیه تعبد و مقام عبودیت، کمال بزرگی برای بندگان خدا محسوب میشود. خدای متعال در قرآن کریم میفرماید: (و ما خلقت الجن و الانس الا لیعبدون) سوره الذاریات (51)، آیه 56. یعنی: "خلق نکردم جن و انس را مگر برای این که مرا بپرستند." به خاطر این که عبادت و پرستش خدا موجب کمال و ارتقاء درجه بندگان به سوی خدا میباشد، و این خود یکی از اهداف خلقت است. وقتی در انسان روحیه تعبد پیدا شد، قهرا در مقابل خداوند خاضع شده و از غیر او منقطع میگردد.
(و برای تقویت و تثبیت دعوت خود.)
"اعزاز" به معنای تقویت و تثبیت است. دعوتی که انبیاء و اولیاء میکنند و مردم را به طرف خدا میخوانند، باید دلیل داشته باشد و برهان بر آن اقامه شود، و بهترین دلیل و برهان همین نظام وجود و جهان آفرینش است و این که این جهان آفریدگاری دارد و همه موجودات